
Yaşlanan küresel nüfus, demansı önleme hedeflerini belirleme ihtiyacını artırmaktadır. Başka bireylerle sık temasın, bilişsel rezerv yoluyla nöropatolojik hasara karşı dayanıklılığı artırarak ve demansın başlamasını geciktirerek veya sağlıklı yaşam tarzı davranışlarını teşvik ederek veya stresi azaltarak koruyucu olduğu öne sürülmüştür. Bu alandaki detaylı çalışmaların meta-analizleri ve bu meta-analizler için taramalar tamamlandıktan sonra yayınlanan çalışmalar (Mayıs 2017'den beri) daha az sosyal teması olanlarda daha fazla demans riski ve daha kötü biliş bildirmiştir. Bununla birlikte, demansı inceleyen meta-analizdeki sekiz çalışmanın yedisinin 4 yıldan az bir süreye sahip olduğu ve bilişi inceleyen 19 çalışmanın 15'inin 5 yıldan az bir takip süresine sahip olduğu görülmüştür. Çünkü sosyal fonksiyondaki bozukluklar demansın bir parçası olduğundan, başkalarıyla daha az zaman harcamak demansın şiddeti ile ilişkili olarak artmaktadır. Daha az sosyal temasın demansın nedeninden ziyade bir sonucu olabileceği muhtemeldir.
Yapılan yeni bir çalışmada araştırmacılar, 28 yıllık izlemde, sosyal temas sonrası demans ve biliş ile ilişkisini incelediler. Londra kamu hizmeti departmanı çalışanlarının WhiteWard II longutidunal prospektif kohort çalışmasında, 1985-1988 yılları arasında başlangıç değerlendirmesinde 35-55 yaşları arasında olan katılımcıların 2017 yılına kadar geriye dönük analizini yaptılar.
Sosyal temas, birlikte yaşamayan akraba ve arkadaşlarla temasın sıklığı hakkında bir anket formu aracılığıyla altı kez ölçüldü. Demans durumu, üç bağlantılı klinik ve ölüm veri tabanından tespit edildi ve biliş, sözel bellek, sözel akıcılık ve muhakeme testleri kullanılarak beş kez değerlendirildi. Yıpranma ve eksik bilgileri de hesaba katmak için ters olasılık ağırlıklandırma ile Cox regresyon modelleri, 50, 60 ve 70 yaştaki sosyal temas ile daha sonrasu demans arasındaki ilişkiyi inceledi. Karışık lineer modeller, 45 ila 55 yaş arasındaki orta yaştaki sosyal temas ve sonraki 14 yıl boyunca bilişsel yörünge ilişkisini inceledi. Analizler yaş, cinsiyet, etnik köken, sosyoekonomik durum, eğitim, sağlık davranışları, istihdam durumu ve medeni durum için ayarlandı.
Daha Çok Sosyal Temas, Daha Az Demans
10.308 Whitehall II çalışma katılımcısından 10.228'inin sosyal temas verileri sağlandı. 60 yaşında daha sık sosyal temas, düşük demans riski ile ilişkili bulundu. Demans ile 50 veya 70 yaştaki sosyal temas ilişkisinin etki büyüklüğü benzerdi, fakat istatistiksel olarak anlamlı değildi. Sosyal temas ile demans arasındaki ilişki arkadaşlarla olan temasta görüldü, ancak akrabalarla temasta bir ilişki bulunamadı. Orta yaşta daha sık sosyal temas, daha sonraki bilişsel yörünge ile ilişkiliydi. Global bilişsel işlev, sosyal temas frekansına en yüksek üçte birlik orana sahip olanlarda, en düşük sahip olanlara göre 0,07 SD daha yüksekti ve bu fark, 14 yıldan fazla takipte devam etti. Sonuçlar, potansiyel önyargıları değerlendirmek için tasarlanmış bir dizi post-hoc analizde tutarlıydı.
Araştırmacılar elde ettikleri bulguların, sosyal temasın demansa karşı koruyucu bir etkisi olduğunu ve daha sık temasın daha yüksek bilişsel rezerv sağladığını gösterdiğini belirttiler. Bununla birlikte, daha fazla sosyal temas sürdürme yeteneğinin bilişsel rezervin bir işareti olabileceğini de söylediler.
Andrew Sommerlad, Séverine Sabia, Archana Singh-Manoux, Glyn Lewis, Gill Livingston. Association of social contact with dementia and cognition: 28-year follow-up of the Whitehall II cohort study, PLOS Medicine 2019.
+ Tüm Referansları Göster