Akciğer Kanserinde BT Eşliğinde Biyopsi

Bilgisayarlı tomografi eşliğinde akciğer biyopsisi, pulmoner nodüllerin karakterizasyonu için geçerli ve güvenli bir prosedürdür. Geçtiğimiz yıllarda, bu teknik esasen saptanmamış pulmoner lezyonların malign doğasını doğrulamak için kullanılmıştır. Ancak bugün rolü tamamen yenilenmiştir. Hedefe yönelik tedavi ve immünoterapinin ortaya çıkmasıyla, akciğer kanseri için lezyonun doğru bir moleküler karakterizasyonunu gerçekleştirmek için yeterli biyolojik materyal elde etme zorunluluğu ortaya çıkmıştır. Ayrıca, edinilmiş ilaç direnci mekanizmalarının olasılığı, bazı durumlarda bu lezyonların zaman içinde yeniden oluşumuna yol açabilmektedir. Bu nedenlerden ötürü, bilgisayarlı tomografi eşliğinde akciğer biyopsisi talebinin gelecekte artacağı muhtemeldir.

Pulmoner tümör, insidans ve prognoz açısından genel popülasyon üzerindeki etkisinden dolayı bugünün tıbbı için çok güncel bir konudur. Son on yılda, tedavinin etkinliğini ve hasta sağkalımını arttırmaya yönelik çarpıcı çabalara rağmen, akciğer tümörleri hala kanserle ilişkili ölümlerin önde gelen nedeni olmaya devam etmektedir. Tümör biyopsisi, teşhis yolunda ve akciğer kanserlerinin klinik yönetiminde, sadece lezyonun neoplastik yapısını doğrulayabildiği için değil, aynı zamanda terapötik, prognostik, genotipik ve moleküler özelliklerinin tam olarak nitelendirilebilmesi nedeniyle büyük öneme sahiptir. Görüntüleme muayenesi tekniklerinin, özellikle de göğüs yüksek çözünürlüklü bilgisayarlı tomografinin (BT) artmasıyla, ABD'de her yıl teşhis edilen tahmini 150.000 yeni soliter nodül vakasıyla tespit edilen pulmoner nodül sayısı da artmaktadır. Ek olarak, özellikle tedaviye daha fazla cevap vermeyen veya beklenmedik bir hastalık ilerlemesi gösteren hastalar için yeniden biyoloji kavramı, onkolojik hastaların uzun süreli takibinde gerekli bir adım olarak giderek daha fazla kabul edilmektedir. Sonuç olarak, gelecekte akciğer biyopsilerinin sayısının da artacağı muhtemeldir, bu nedenle her modern radyoloğun BT eşliğinde akciğer biyopsisi yapabilmesinin ve en önemli prosedürel ayrıntılarını bilmesinin nedeni budur. Kişiselleştirilmiş tıp çağında, hedefe yönelik terapiden ve immünoterapiden faydalanacak hastaların doğru seçimi için akciğer tümörünün moleküler karakterizasyonu zorunludur; dahası, ilaç direnci mekanizmalarının geliştirilmesi, biyolojik tedavilerin uzun vadeli etkinliğini sınırlandırmakta ve yeni mutasyonların gelişip gelişmediğini belirlemek için tümörün yeniden incelenmesini gerektirmektedir. Bu nedenlerden dolayı, günümüzde her radyolog, pulmoner nodüllerin transtorasik biyopsisine güvenmelidir, çünkü hastanın klinik yönetimi ve prognozu için tahmin edilemez avantajları olan güvenli bir prosedürdür. Moleküler tanılamada en umut verici yeniliklerden biri de "sıvı biyopsidir. Sıvı biyopsi, dolaşımdaki tümör DNA'sının amplifikasyonu yoluyla periferik kandaki veya diğer biyolojik sıvılardaki (idrar, ekshalasyon, vb.) tümör mutasyonlarının tanımlanmasından oluşur. Ancak duyarlılığı %60 ile %80 arasında değişmekle birlikte hala çok yüksek bir teşhis doğruluğuna ulaşamamaktadır. Perkütan biyopsi prosedüründeki teknik iyileşme tarafında, sanal navigasyon sistemlerinin kullanılması, girişimsel radyologların topluluğunda kesinlikle büyük beklentiler yaratmıştır. Ana sınırlama, yüksek maliyettir. Bununla birlikte uygulaması, özellikle plevral yüzeyden uzakta küçük lezyonlar için, teşhis doğruluğu ve komplikasyon oranı açısından mükemmel sonuç göstermiştir.