Akciğer Kanserinde Lenf Nodu Görüntülemesi

Mediastinal lenf nodları, enfeksiyöz, enflamatuar ve malign süreçlere sekonder olarak genişleyebilir. Akciğer kanserli hastalar için mediastinal lenf nodu metastazlarının doğru şekilde tespit edilmesi ve sınıflandırılması, TNM (Tumor Nodes Metastases) sınıflandırma sisteminin nodal evrelemesini belirler. Bu, hastalık prognozunu öngörür ve mevcut tedavi seçeneklerini belirler.

Bu makale, bilgisayarlı tomografik (BT) görüntülemede önerilen lenf nodu istasyonlarını tanımaya odaklanan Uluslararası Akciğer Kanseri Çalışması Derneği (IASLC) tarafından önerilen en son mediastinal lenf nodu sınıflandırma şemasını gözden geçirmektedir. Ayrıca, lenf nodu lokasyonunun yaklaşımı belirlediği anlayışıyla mediastinal lenf bezlerinin örneklenmesi için farklı yaklaşımları tartışmaktadır. Son olarak, bilgisayarlı tomografik görüntülemede lenf düğümlerini simüle edebilen mediastinal süreçleri gözden geçirir, bunların doku örneklemesinde öngörülemeyen ve potansiyel olarak tehlikeli girişimlerden kaçınılması için mediastinal lenfadenopatiden nasıl ayırt edilebileceğini ele alır.

Akciğer grafisi, akciğerdeki hastalık süreçlerini saptamak için makul bir tarama testi olsa da mediasten değerlendirmesinde duyarsızdır. Bilgisayarlı tomografi, özellikle intravenöz kontrastla kullanıldığında, daha yüksek doğal kontrast çözünürlüğüne sahiptir ve lenfadenopati dahil mediastinal süreçlerin tespitinde daha iyidir. PET-CT, manyetik rezonans görüntüleme (MRG) ve göğüs radyografisinden daha üstündür. Küçük hücreli dışı akciğer kanserinin (KHDAK) noninvazif klinik evrelemesi bilgisayarlı tomografi veya PET-CT ile rutin olarak yapılır. PET-CT, bilgisayarlı tomografiye kıyasla avantajlıdır, çünkü sadece genişlemiş lenf nodlarını tespit etmekle kalmaz, aynı zamanda metabolik aktivitesi artmış olanları da keşfeder; bunlar, özellikle kesin cerrahi için düşünülen hastalarda doku örneklemesi için hedeflenebilir.

Mediastinal lenf nodu sınıflandırma haritaları, Naruke ve meslektaşlarının ilk haritayı önerdiği 1960'lı yıllardan bu yana, son yarım yüzyıldır mevcuttur. Takip eden yıllarda, orijinal sınıflandırma şemasını iyileştirmek için birçok başka mediastinal lenf nodu haritası geliştirilmiştir. En popüler 2 harita; Amerikan Toraks Derneği haritası ve Mountain-Dresler revize edilmiş halidir. Bu haritaların amacı, klinik çalışmaların tasarımını kolaylaştırmak, birden fazla kurumda hasta tedavi sonuçlarını karşılaştırmak ve hastaya, tedaviye bireysel yanıtın doğru izlenmesini sağlamak için akciğer kanserli hastalarda mediastinal lenf nodu sınıflamasını standartlaştırmaktı. Bu müteakip haritalar dünyanın farklı bölgelerine başarıyla adapte edildi ancak hiçbiri küresel olarak uygulanamadı. 2009 yılında, Uluslararası Akciğer Kanseri Çalışması Derneği bu sınıflandırma sistemlerinin en sonuncusu olan IASLC Lenf Düğümü Haritasını yayınladı. Bu harita önceki tüm haritaların yerini aldı ve akciğer kanseri için TNM (Tumor Nodes Metastases) sınıflandırması ile birlikte kullanılabildi.

IASLC haritası, mediastinal lenf nodlarını 7 bölgeye ayırır; supraklaviküler, üst, aortopulmoner, subkarinal, alt, hilarinterlobar ve periferik. Bu bölgeler ayrıca yanallığı belirtmek için R (L) tanımlayıcı eklenmiş (R, sağ; L, sol) tanımlayıcı R veya L ile birlikte 14 numaralı istasyonda sınıflandırılır. 14 numaralı lenf nodu istasyonuna mediastinal konumlarına göre ve yakındaki anatomik yapılara referansla bir ad verilir. IASLC haritası, küçük hücreli dışı akciğer kanseri hastalarında mediastinal lenf nodu evrelemesini standartlaştırmak için geliştirilen ve TNM (Tumor Nodes Metastases) evreleme sistemini sınıflandırma şemasına dahil eden mediastinal lenf nodu haritalarının en yeni yinelemesidir. Mediastinal lenf nodu örneklemesi için çeşitli yöntemler vardır ve hepsi farklı lenf nodu istasyonlarını örneklemek için kullanılamaz. Bu farklı yaklaşımların ve her yaklaşımla örneklenebilecek lenf nodu istasyonlarının bilinmesi önemlidir. Son olarak, çeşitli mediastinal anatomik varyasyonlar veya hastalık süreçleri lenfadenopati ile karıştırılabilir; konumları ve diğer spesifik görüntüleme özellikleri, lenfadenopatiden emin bir şekilde farklılaşmaya izin verebilir.