Alzheimer Hastalarında Genetik Değişiklikler Farklılaşıyor ve Artıyor

Yaşlandıkça beyin hücrelerinde DNA hataları birikir. Alzheimer hastalığı olanlarda somatik mutasyon adı verilen bu hatalar daha hızlı oluşur. Brigham ve Kadın Hastanesi ve Boston Çocuk Hastanesinden araştırmacılar Alzheimer hastalarının beyin hücrelerinde daha fazla somatik mutasyon olduğunu ve bu mutasyonların Alzheimer hastalığı (AD) olmayanlardakilerden farklı olduğunu buldu. Ekip sonuçlarını Nature dergisinde yayınladı.

Brigham Patoloji Bölümü'nden Dr. Michael B. Miller ‘Yaşlandıkça nöronların somatik mutasyonlar biriktirdiği biliniyor. Ancak AD nöronlarında daha fazla mutasyon ve DNA değişiklikleri görüyoruz. Sonuçlarımız, AD nöronlarının hücreler üzerinde muazzam strese neden olan ve bunlar arasında işlev bozukluğu yaratan genomik hasar yaşadığını gösteriyor. Bu bulgular AD sırasında neden birçok beyin hücresinin öldüğünü açıklayabilir’ dedi.

Ekip, somatik mutasyon tipi ve sayısı ile AD ilişkisini belirlemek amacıyla AD olan ve olmayan hastaların 319 hipokampal ve prefrontal korteks hücresinde tek hücreli tam genom dizilimini gerçekleştirdi. AD nöronlarında meydana gelen genomik değişiklikleri daha iyi anlamak için doku DNA'sı dizilemesi ile AD hastalarında daha fazla sayıda somatik tek nükleotid varyantları (sSNV) olarak adlandırılan mutasyon keşfetti. Çok sayıda mutasyonun artan DNA oksidasyonunun sonucu olduğu hipotezi ile araştırmacılar daha sonra oksidatif stres ve DNA hasarının bir göstergesi olan 8-Oksoguanini ölçtüler ve AD nöronlarının gerçekten de daha fazla oksitlenmiş olduğunu buldular.

AD nöronlarında biriken DNA değişikliklerinin keşfi araştırmacılara AD patogenezindeki moleküler ve hücresel olaylar için bir kapı aralamıştır.

Yazarlar çalışmanın iki önemli sınırlılığını belirtmiştir. Bunlardan birincisi çalışılan grupların nörolojik hastalığı olanlar ve Braak evreleme sistemine göre ileri AD hastaları olması. Araştırmacılar gelecekte orta evredeki AD hastalarının nöronlarını incelemek istemektedir. İkincisi ise yöntem ile ilişkili. Ön çalışmalar için tek hücreli tam genom çalışmalarının kullanışlı olduğunu ancak her bir DNA sarmalını derinlemesine inceleyen gelişmiş yöntemler bulunduğunu belirtmektedirler.

Miller ‘Gelecekte AD nöronlarında gözlenen mutasyonların nöronal hücre ölümüne nasıl yol açtığını açıklayarak bu yolları hedef alan yeni tedavilerin keşfedilmesine yardımcı olmayı istiyoruz’ dedi.