Alzheimer Riski Taşıyan Bireylerde Bilişsel ve Nörogörüntüleme Özellikleri

Preklinik Alzheimer hastalığında risk faktörleri ve hastalık progresyonu belirteçleri henüz çok iyi anlaşılmamıştır ve daha fazla çalışma yapılmasına ihtiyaç vardır.

Fransız araştırmacılar, klinik öncesi Alzheimer hastalığı olan bireylerde beyin β-amiloidoz ve çeşitli bilişsel ve nörogörüntüleme parametreleri ile bilişsel gerilemenin gelişimi arasındaki ilişkileri değerlendiren bir çalışma yaptılar.

Paris Salpêtrière Hastanesinde devam eden tek merkezli gözlemsel bu çalışmaya, sübjektif hafıza şikayetleri olan ancak, uyumsuz biliş ve hafızaya sahip (Mini-Mental Durum Muayenesi [MMSE] skoru ≥27, Klinik Demans Derecelendirme Puanı 0 ve Serbest ve İpuculu Seçmeli Hatırlatma Testi [FCSRT] toplam hatırlama puanı ≥ 41), 70-85 yaşları arasındaki kişiler dahil edildi. Katılımcılar başlangıçta ¹⁸F-florbetapir PET üzerinde beyin amiloid β birikimi için pozitif veya negatif olarak sınıflandırıldı. Tüm hastalar başlangıçta demografik, bilişsel ve psiko-davranışsal özellikler, APOE ε4 allel taşıyıcı statüsü, MRG'de beyin yapısı ve fonksiyonu, ¹⁸F-florodeoksiglukoz (¹⁸F-FDG) PET'de beyin glukoz metabolizması ve elektroensefalogramlarda olay-ilişkili potansiyeller (EEG'ler) için değerlendirildi. Aktigrafi ve CSF incelemeleri isteğe bağlıydı. Katılımcılar her 6 ayda bir klinik, bilişsel ve psiko-davranışsal değerlendirmeler, her 12 ayda bir nöropsikolojik değerlendirme, EEG ve aktigrafi, 24 ayda bir MRG ve ¹⁸F-FDG ve ¹⁸F-florbetapir PET ile takip edildi. Amiloid β depozisyon durumu, başlangıç ve 24 aydaki test sonuçları ve 30 aylık klinik durum ile olan ilişkiler değerlendirildi. Prodromal Alzheimer hastalığına ilerleme, hipokampal tipte amnestik bir sendrom olarak tanımlandı.

Kesin Bir Yargı İçin Daha Uzun Takip Gerekli

25 Mayıs 2013'ten 20 Ocak 2015'e kadar, yaş ortalaması 76 olan 318 katılımcı kaydedildi. Ortalama başlangıç MMSE skoru 28-67’ydi ve ortalama eğitim düzeyi yüksekti. 318 katılımcının 88'inde (% 28) amiloid β birikimi vardı. Amiloid β alt grupları, yaş, cinsiyet ve eğitim düzeyine göre düzeltildikten sonra herhangi bir psiko-davranışsal, bilişsel, aktigrafi ve yapısal ve fonksiyonel nörogörüntüleme sonuçları için farklılık göstermedi. Amiloid birikimi için pozitif daha fazla katılımcı APOE ε4 aleline sahipti (% 38’e karşı % 13). BOS'taki amiloid β₁– ₄₂ konsantrasyonu, başlangıçtaki ortalama ¹⁸F-florbetapir alımıyla ve amiloid β₁–₄₂’nin amiloid β₁ –₄₀’a oranı ile anlamlı derecede ilişkiliydi. β -amiloid için pozitif veya negatif olan katılımcılar arasında, 30. ayda MMSE'de ve Klinik Demans Değerlendirme skorlarında fark gözlenmedi. Dört katılımcı (tümü başlangıçta amiloid birikimi için pozitif) prodromal Alzheimer hastalığına ilerledi. Bu katılımcılar, başlangıçta amiloid birikimi pozitif olan diğer katılımcılardan daha yaşlılardı ve başlangıçta daha yüksek ¹⁸F-florbetapir alımı vardı ve daha fazlası APOE ε4 allelinin taşıyıcısıydı. Ayrıca, başlangıçta hafif yürüme disfonksiyonları vardı.

Araştırmacılar, beyin β-amiloidozunun tek başına 30 ay içinde prodromal Alzheimer hastalığına ilerlemeyi öngörmediğini belirttiler. Bu bulgunun tutarlı olup olmadığını belirlemek için daha uzun takip gerektiğini aktardılar.