Anti-CD20 Tedavisi Ardından Aşı Yanıtı: 905 Hastanın Sistematik İncelemesi ve Meta-Analizi

Hematolojik kanseri olanlar da dahil olmak üzere bağışıklığı baskılanmış hastalar enfeksiyon riski altındadır ve COVID-19 bağışıklığı baskılanmış hastalarda yüksek mortaliteye sahip bir viral bir enfeksiyondur. Sağlıklı kişilerde aşılama ile şiddetli COVID-19 önlenebilir; bununla birlikte bağışıklığı baskılanmış hastalar ilk aşı çalışmalarına alınmamıştır. COVID-19 aşısının kullanıma sunulmasıyla birlikte, klinisyenler özellikle anti-CD20 tedavisi alanlar olmak üzere bağışıklığı baskılanmış hastalarda aşılamanın etkililiğine ilişkin sorularla karşı karşıya kalmaktadır.

Anti-CD20 tedavisinin periferik B hücrelerini etkili biçimde azalttığı bilinmektedir; ancak bunlar toplam B hücresi popülasyonunun sadece %2'sini oluşturur. Ek olarak, anti-CD20 tedavisinin bellek B hücreleri ve CD20 antijenine sahip olmayan uzun ömürlü plazma hücreleri üzerinde daha az etkisi vardır. Anti-CD20 ile tedavi edilen hastaların aşı yanıtı oluşturma yetenekleri hakkında sınırlı ve çelişkili kanıtlar bulunmaktadır.

COVID-19 pandemisi devam ederken ve aşılama sürerken halk sağlığı politikalarına ve gelecekteki araştırmalara katkı sağlamak amacıyla bu hassas hasta popülasyonunun aşıya verdiği yanıtla ilgili literatürün gözden geçirilmesi kritik önem taşımaktadır. Bu çalışmanın amacı, anti-CD20 tedavisi alan hastalarda aşıya yanıt verme konusundaki literatürün sistematik olarak incelenmesidir.

PubMed ve EMBASE, hematolojik kanseri veya otoimmün hastalığı olan hastalar da dahil olmak üzere anti-CD20 tedavisi ile tedavi edilen hastalarda aşı immünojenisitesi çalışmalarını belirlemek için 4 Ocak 2021'e kadar taranmıştır. Primer sonlanımlar bildirilen her aşı türü için seroproteksiyon (SP), serokonversiyon (SC) ve/veya serolojik yanıt oranlarıdır. Pandemik influenza aşısı (2009 H1N1) SP ve SC için standartlaştırılmış tanımlara sahip olduğundan ve COVID-19 aşısına benzer yeni bir primer antijeni temsil ettiğinden bu aşının çalışmalarının SC için meta analizi yapılmıştır.

Anti-CD20 ile tedavi edilen 905 hastayı içeren toplam 38 hakemli çalışma (31 kohort, 3 faz 3, 2 faz 3 alt çalışma, 2 faz I) bulunmuştur. 19 çalışma hematolojik kanser için anti-CD20 kullanan hastalarda ve 19 çalışma romatoid artrit veya multiple skleroz için anti-CD20 alan hastalarda aşı yanıtlarını değerlendirmiştir.

13 çalışma (222 anti-CD20 ile tedavi edilen hasta ve 993 kontrol hastası) pandemik influenza aşısına yanıt oranları bildirmiştir. 13 çalışmanın 10'u, anti-CD20 tedavisi ile tedavi edilen hematolojik kanseri olan hastaları içermiştir.

Aktif (son dozdan sonraki 3 ay içinde) anti-CD20 tedavisi gören hastalar aşıya zayıf yanıt vermiştir; havuzlanmış SC tahmini 1 aşı dozundan sonra %3 bulunmuştur. Bu oran zaman içinde yükselmiştir (3- 6 ay, 6-12 ay ve 12 aydan sonra sırasıyla %21, %50 ve %41). Aktif anti-CD20 tedavisi gören hastalar bir doz pandemik influenza aşısından sonra kontrol gruplarına göre önemli ölçüde daha düşük SC oranlarına sahiptir.

Anti-CD20 tedavisi ile tedavi edilen 171 hastada hücresel yanıt verilerini bildiren 6 çalışma incelenmiştir. Biri hariç tüm çalışmalar T hücre fonksiyonunda bozulmaya yol açabilecek immünosupresif tedavi alan hastaları içermiştir. Dahil edilen çalışmalardan üçü arasında T hücre aşı yanıtında anti-CD20 ile tedavi edilen hastalar ve kontroller arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Bu çalışmalarda, anti-CD20 ile aşılama arasındaki ortalama süre aktif tedaviden 19 aya kadar değişmektedir. Diğer 3 çalışmada anti-CD20 ile tedavi edilen hastalarda kontrollere göre T hücre yanıtında azalma bulunmuştur.

Hematolojik kanseri olan hastalar hakkında veri bildiren 19 çalışmadan 9'u aşılama ile ilgili advers olay bildirmiştir. Çalışmaların çoğu, advers reaksiyonların hafif olduğunu bildirirken, 1 çalışma sağlıklı kontrollerle hastalar arasında yan etki profilinde farklılık olmadığını belirtmiştir.

Sonuç olarak ,anti-CD20 tedavisi gören hastalarda humoral ve hücresel aşı yanıtına ilişkin literatürü gözden geçiren bu sistematik derleme bu konudaki sağlam prospektif çalışma ihtiyacını vurgulamaktadır.

Gündemdeki COVID-19 aşısı anti-CD20 tedavisi gören hastalar dahil olmak üzere bağışıklığı baskılanmış hastalarda primer aşı yanıtlarını incelemek için bir fırsat oluşturmaktadır.