Araştırma, Genetik Varyantların Psikodelik Maddelerin Terapötik Etkileri Üzerindeki Rolünü Ortaya Koyuyor

Her şey başarısız olduğunda alkolizm, şiddetli depresyon veya anksiyete ve bazı özel tip baş ağrılarının üstesinden gelmeye çalışan hastalar klinik araştırmaların tedaviye yardımcı olabileceğini gösterdiği psikodelik ilaçlara yönelir.

Farmakoloji Profesörü Dr. Bryan Roth tarafından yönetilen UNC Tıp Okulu araştırmacıları tedavi yanıtı farklılıklarının bir nedeninin bir serotonin reseptöründeki yaygın genetik varyasyonlar olabileceğini bildiriyor.

ACS Chemical Neuroscience dergisinde yayınlanan laboratuvar araştırması reseptördeki yedi varyantın dört psikedelik ilaca - psilosin, LSD, 5-metoksi-N, N-dimetiltriptamin (5-MeO-DMT) ve meskalin- tepkiyi benzersiz ve farklı şekilde etkilediğini gösteriyor.

NIH Psikotrop İlaç Tarama Programını yöneten Roth: "Çalışmamıza dayanarak farklı genetik varyasyonlara sahip hastaların psikodelik tedavilere farklı tepki vermesini bekliyoruz. Doktorların gelecekteki klinik deneylerde hangi bileşiğin etkili olacağını belirlemek için bir hastanın serotonin reseptörlerinin genetiğini göz önünde bulundurması gerektiğini düşünüyoruz." dedi.

Psikotrop ilaçların potansiyel terapötik yararları ile ilgili onlarca yıllık tabu ardından psikodelik ilaçlar beyindeki serotonin reseptörlerini uyardığından majör depresyon gibi bozuklukların tedavisinde bu tür bileşiklerin araştırmaları artmıştır. Bu reseptörler serotonin ve diğer benzer amin içeren molekülleri bağlayarak insanların duygularını ve iştahlarını düzenlemeye yardımcı olur. Özellikle 5-HT2A olarak bilinen 5-hidroksitriptamin reseptörü, bir kişinin psikodelik ilaçlara nasıl tepki verdiğine aracılık etmekten sorumludur. Bununla birlikte, 5-HT2A reseptörünün işlevini ve yapısını etkileyebilen tek nükleotid polimorfizmleri (SNP) gibi doğal olarak oluşan rastgele genetik varyasyonlar vardır.

Roth ve meslektaşları bu tek serotonin reseptöründeki varyasyonların dört psikedelik tedavinin etkinliğini nasıl değiştirdiğini araştırmak istediler.

UNC Yüksek Lisans öğrencisi Gavin Schmitz ve doktora sonrası araştırmacılar Manish Jain ve Samuel Slocum yedi farklı SNP'nin dört ilaçtan birinin varlığında in vitro bağlanma ve 5-HT2A serotonin reseptörünün sinyallemesi üzerindeki etkisini ölçmek için bir dizi deney yaptı. Elde ettikleri sonuçlar bazı gen varyasyonlarının - ilacın reseptöre tam olarak bağlandığı yerden çok uzakta olanlar bile - reseptörün psikodelik ilaçlarla etkileşim şeklini değiştirdiğini gösterdi.

Örneğin, SNP Ala230Th, dört ilaçtan birine (psilosibinin aktif metaboliti olan psilosin) yanıtı azaltırken, Ala447Val mutasyonu ilaçlardan yalnızca ikisinin etkisini azalttı.

Roth: "Bu, böylesi dramatik bir etkiye sahip herhangi bir terapötik reçete yazmaya karar verirken çözülmesi gereken bulmacanın başka bir parçasıdır. Daha fazla araştırma bireysel tedavinin iyileştirilmesine yardımcı olacak." dedi.