Bakteri, Virüs ve Diğer Bulaşıcı Patojenler Alzheimer Hastalığında Rol Oynayabilir mi?

6 milyona yakın Amerikalıyı etkileyen yıkıcı nörodejeneratif bir hastalık olan Alzheimer Hastalığını (AD) araştıran araştırmacılar için en iyi ve en kötü zaman. Bilim insanları, 100 yıl önce ilk teşhis edildiğinden beri bu gizemli hastalığın birçok yönünü anlamada üstel ilerlemeler kaydetmiştir. Bununla birlikte, AD için bir tedavi bulmak ya da acımasız ilerlemesini yavaşlatmak için yapılan her çaba, başarısızlıkla sonuçlanmıştır. Hastalıkla mücadelede bir sonraki adım bölüm dinamik anlayışlar ve maceracı yeni yaklaşımlar gerektirecektir.

Biodesign Enstitüsü'ndeki ASU-Banner Nörodejeneratif Hastalık Araştırma Merkezi'nden bir araştırmacı olan Ben Readhead, Nature Reviews Neurology dergisinin The Viewpoint makalesinin bölümünde yer alan canlı bir tartışmada, bakteri, virüs veya diğer bulaşıcı patojenlerin Alzheimer hastalığında rol oynayabileceği fikrini tartışmak için birkaç seçkin meslektaşına katılmıştır. Alzheimer hastalığının bulaşıcı teorisi olarak adlandırılan kavram ilk olarak yaklaşık 30 yıl önce önerilmiş olup, o zamandan beri, fikir araştırma camiasında önemli bir dirençle karşılaşmıştır. Yakın zamana kadar, amiloid beta plaklarını ve tau proteini düğümlerini hastalığın altında yatan faktörler olarak tanımlayan Alzheimer’in önde gelen teorisi olan amiloid hipotezine dayanan yaklaşımlar lehine büyük ölçüde yerinden edilmiştir. Bununla birlikte, AD için araştırma ortamı da değişiyor olabilir. Amiloid hedefleme ilaçlarının tekrarlanan başarısızlıkları ve AD ile mikrobiyal bir bağlantıyı destekleyen son keşifler, bu alışılmadık yaklaşıma yeni bir ilgi yaratmıştır. Readhead, The Viewpoint makalesinin geçen yıl Los Angeles’teki Alzheimer Birliği Uluslararası Konferansı'nda yer alan "Temel Bilim Serilerinde Yeni Kavramlar: Alzheimer Hastalığında Bulaşıcı Organizmalar için Nedensel Bir Rol Var mı?" bölümünün biyolojik sistemlerin profillenmesi teknoloji ve yöntemlerin hızlandırılması, mikropların AD'de rol oynayabileceklerini anlamak için gerçekten yeni yaklaşımlar açtığını ifade etmiştir. Ayrıca Readhead, AAIC tartışması ve bu The Viewpoint makalesi, farklı görüşlere sahip bilim insanları için, anahtar kanıtları, uyumsuz bulguları ve alanı, AD’ deki mikropların rolünü daha sofistike bir şekilde anlamaya yardımcı olabilecek yeni araştırmaları tartışmak için bir fırsat yarattığını belirtti.

Amiloid Hipotezine Son Çarpıcı Darbe

Alzheimer hastalığının 1906'daki ilk tanısından bu yana, ölümcül rahatsızlık üzerine yapılan araştırmalar, Alzheimer tarafından hasar gören beyinlerde sürekli olarak görünen iki ayırt edici noktaya odaklanmıştır. Bu noktalar protein amiloid-beta'nın neden olduğu hücre dışı boşlukları kaplayan plakların yapışkan birikimleri ve etkilenen nöronların iç kısımlarını kalabalıklaştıran nörofibriler yumaklar olarak bilinen tau proteinidir. Her ne kadar plaklar ve karışıklıklar Alzheimer hastalığının teşhis tabelası olarak görülse de, araştırmacıların birçoğu, hastalığın birincil kışkırtıcılarından ziyade, rahatsızlığın acımasız seyrine geç gelenler olduğuna inanmaktadır. Son zamanlarda, Roche tarafından yapılan umut verici deneysel ilaç olan gantenerumab ve Eli Lilly tarafından yapılan solanezumab, benzersiz bir katılımcı grubu üzerinde test edilmiştir. İlaç denemeleri sırasında genç ve sağlıklı olan her bir katılımcı, zaman içinde demans geliştireceklerini garanti eden nadir bir mutasyon taşıyarak, AD semptomlarından önce verilen amiloid ile savaşan ilaçların faydalı olup olmadığını test etmek için ideal adaylar haline getirmiştir. Araştırmacıların bir ay önce bildirdiği sonuçlar ilaçların Alzheimer’ı yavaşlatmak veya bilişsel gerilemeyi durdurmak için hiç bir işe yaramadığını doğruladı. Bu durum Amiloid hipotezine, Alzheimer'ın başlangıcı ve ilerlemesinin mekanizmalarını tanımlayan saltanat teorisine en son çarpıcı darbe olmuştur. Yapılan araştırmalar durumda önemli bir kırılma olmadan, krizin 2050 yılına kadar patlaması ve dünya çapında 152 milyondan fazla hastanın Alzheimer hastalığı ve diğer demans formlarından muzdarip olmasının beklendiğini göstermektedir. Readhead, mikropların AD'de nedensel bir rol oynayıp oynamadığına dair nispeten az araştırılmış fikre artan aktivite ve dikkatin verilmesini görmenin enerji verici olduğunu ve nihai cevabın nasıl ortaya çıktığı dikkate alınmaksızın, bu eski, büyük ölçüde cevaplanmamış soruyu çözmede alan için gerçek bir değerin var olduğunu ifade etmiştir.