Bilginin Uygulamaya Çevirisi Veya Geliştirilmesi KHDAK Moleküler Testlerinde Farkındalık Yaratır Mı?

Akciğer kanseri, dünyada en sık teşhis edilen kanser ve kansere bağlı mortalitenin önde gelen nedeni olmaya devam etmektedir. Akciğer kanseri biyolojisi anlayışındaki bilimsel ilerlemeler, son on yılda adenokarsinomun hedeflenen tedavisinde ve akciğer kanserindeki diğer terapötik ilerlemelerde büyük ilerlemelere yol açmıştır. Bilimsel ilerlemelerin en önemli bulgular arasında EGFR, ALK reseptörü tirozin kinaz geni (ALK) ve ROS1 yeniden düzenlemelerinde aktive edici mutasyonların keşfi bulunmaktadır. Bu moleküler alt gruplarda araştırmacılar, birinci basamak biyobelirteçlere yönelik tedavi, yanıtı, yaşam kalitesini ve ilerlemesiz sağkalımı (PFS) önemli ölçüde geliştirdiğini ve standart kemoterapiden daha iyi tolere edildiğini belirtmişlerdir.

Daha yakın zamanlarda, kanser immünoterapisindeki ilerlemeler ve teşvik edici sonuçlar, immünohistokimya ile yüksek programlanmış ölüm ligandı 1 ekspresyonu olan ileri KHDAK'lı hastalarda birinci basamak tedavi olarak immünoterapilerin kullanılmasına neden olmuştur. Bu nedenle, bu anormallikler için moleküler test, standart olmayan bir bakım haline gelmiş olup çoğu kılavuz ilk olmayan tedaviye başlamadan önce EGFR, ALK, ROS1 ve PD-L1 testlerinin birinci basamak tedaviye başlamadan önce maksimum 10 iş günü geri dönüş süresi (TAT) ile yapılmasını önermektedir. Buna rağmen, birçok hasta ya numunelerinin testine sahip değildir ya da tedaviye karar vermek için sonuçları zamanında almamaktadır.

İleri akciğer kanserinde moleküler testler, tedavi seçiminde rehberlik açısından standart olmakla birlikte, popülasyon çapında test uygulaması hala bir zorluktur. Araştırmacılar tanısal uzmanlar arasında moleküler test ve akciğer kanserinde uygun tanısal örnekleme konusundaki anlayışı geliştirmek için bir bilgi çevirisi müdahalesi geliştirdiklerini belirtmişlerdir. Özel literatürdeki eğitim programları mevcut literatürden geliştirilmiş olup akciğer patolojisi, respiroloji, girişimsel radyoloji, göğüs cerrahisi, radyasyon onkolojisi ve tıbbi onkolojide Kanada liderlerinin girdilerinden geliştirilmiştir.

Moleküler Testlerin Akciğer Kanserindeki Önemi ve Hasta Sonuçlarının İyileştirilmesi

Yapılan bu çalışmada katılımcı bilgileri müdahale öncesi ve sonrası anonim anketler kullanılarak değerlendirilmiş olup Ontario'daki moleküler (EGFR) test oranları da müdahale döneminden önce ve sonra değerlendirildiği bildirilmiştir. Çalışmada 255 program öncesi müdahale ve 219 müdahale sonrası anketin tamamlanmasıyla birlikte respirologlar, patologlar, göğüs cerrahları, radyologlar, radyasyon onkologları ve tıbbi onkologlar dahil olmak üzere teşhis uzmanlarına on program uygulanmıştır. Araştırmacılar başlangıçta, %30 uzmanın moleküler test için doku işleme yöntemlerinden emin olmadığını, %20 uzmanın yanlış bir teknik seçtiğini ve yarısının testi nasıl başlatacağına aşina olmadığını belirtmişlerdir. Yapılan çalışmada müdahaleden sonra, doku kullanımı ile ilgili uzman bilgisi gelişmiş ve uygun fiksasyon teknikleri ve belirsizlik oranlarının %30'dan %2'ye düştüğü gözlemlenmiştir. Müdahale süresi boyunca Ontario'da moleküler (EGFR) test taleplerinde ise %12'lik bir artış gözlemlenmiştir. Araştırmacılar, bu ileri KHDAK'de moleküler testi optimize etmek ve bir bilgi çevirisi müdahalesi geliştirmek için bildirilen ilk çalışmalardan biri olduğunu ve Ontario'da bu hastalığı teşhis eden uzmanlar arasında KHDAK için optimal moleküler testte önemli bilgi boşlukları bulunduğunu ifade etmişlerdir. Bilgi çevirisi müdahalesi moleküler testlerle ilgili bilgi ve farkındalığın yanı sıra akciğer kanserindeki önemi ve hasta sonuçlarının iyileştirilmesiyle ilgisini geliştirmiştir.

Araştırmacılar müdahalenin, moleküler testin önemi ve moleküler tanı için gerekli başarılı teknikler konusunda uzman anlayışında önemli bir artış ile ilişkili olduğunu ayrıca müdahale süresi boyunca Ontario'da artan moleküler test oranları ile korelasyon gösterdiğini belirtmişlerdir. Sonuç olarak akciğer kanseri teşhisi ve hasta bakımı ile ilgilenen uzmanlar arasında gelişmiş iletişim ve test başarı oranlarını arttırmak için yerel moleküler test protokollerinin oluşturulması esastır.