Genetik Bozukluğu Olan Hastalarda Mitokondriyal Fonksiyonun Şizofreniyi Nasıl Etkiliyor?

Philadelphia Araştırma Enstitüsü Çocuk Hastanesi'nden (CHOP) ve Pennsylvania Üniversitesi Perelman Tıp Fakültesi'nden (Penn) disiplinler arası bir araştırmacı ekibi kromozomal 22q11.2 delesyon sendromu olan hastalarda şizofreni gelişiminde hücre "pillerinin nasıl önemli bir rol oynadığını göstermiştir. Çalışma bulguları şizofreni hastaları için özel önleme ve tedavi çabalarına yol açabilir. Sonuçlar JAMA Psychiatry dergisinde yayınlanmıştır.

22q11.2 delesyon sendromu (22q), bağışıklık sistemi, beyin, kalp ve damak dahil olmak üzere vücuttaki her sistemi etkileyen kromozomal bir farklılıktır. Her 2.000 bebekten yaklaşık birini etkiler ve değişen derecelerde tıbbi sorunlarla bağlantılıdır. 22q ayrıca otizm spektrum hastalığı, dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu ve anksiyete gibi davranışsal sağlık sorunlarıyla da bağlantılıdır. Bu semptomlar çocuklarda görülebilir ve daha büyük ergenlerde ve yetişkinlerde psikiyatrik hastalık olarak kendini gösterebilmektedir.

Bu grubun şizofreni geliştirme olasılığı genel popülasyondan yaklaşık 25 kat daha fazladır, bu da bozukluğun genetik kökenini inceleme ve onu tedavi etmek için yeni tedaviler oluşturma şansı sunmaktadır. Önceki bir çalışmada, CHOP araştırmacıları kök hücre kaynaklı nöronlara baktılar; 22q delesyonu ve şizofreni hastalığı olanların sağlıklı kontrollere kıyasla mitokondriyal disfonksiyon sergilediklerini keşfetmişlerdir.

Bu çalışmadakinden farklı kök hücre dizileri kullanan araştırmacılar, 22q delesyonu olan şizofreni hastası olan/olmayan yetişkinlerde ve kontrol grubunda mitokondriyal aktiviteyi ve gen ekspresyonunu değerlendirdiler. Araştırmacılar, 22q delesyonu ve şizofreni tanısı olan hastalarda mitokondriyal fonksiyonun etkilendiğini ve çoğunlukla mitokondri tarafından üretilen hücreler için birincil enerji kaynağı olan adenozin trifosfatın (ATP) daha düşük olduğunu buldular. Şizofreni tanısı almayan 22q delesyonlu bireyde ise ATP düzeyleri düşmedi. Bu sonuçlar, artmış mitokondriyal biyogenezin 22q delesyonunda şizofreni gelişmemesi ile bağlantılı olduğunu düşündürmektedir.

CHOP, Mitokondriyal ve Epigenomik Tıp Merkezi Direktörü Douglas C. Wallace, ‘Nöropsikiyatrik bozukluklarda mitokondriyal disfonksiyonun rolünün kabul edilmesi, 22q ile ilişkili şizofreni hastaları için hedeflenen tedavilerin yanı sıra daha iyi tanı araçlarının geliştirilmesine yol açabilir,' demiştir.

Çalışma Yazarı Donna M. McDonald McGinn, '22q'lu hastalar çok çeşitli semptomlarla ortaya çıkıyor ve birçok farklı tıbbi uzmanlık alanından olan ekip üyelerimiz ailelerin bu zorluklarla başa çıkmasına yardımcı oluyor, çok sayıda sorun hem hastaları hem de ailelerini önemli ölçüde etkileyebiliyor' demiştir.

‘Her bireyin daha derin bir genomik düzeyde nasıl etkilendiği hakkında ne kadar çok şey bilirsek, ailelere o kadar fazla kaynak sağlayabiliriz ve gelecekteki araştırma çabalarını hastalarımıza ve genel olarak şizofreni hastalarına yardımcı olacak yeni yollar bulmaya yönlendiririz' diye eklemiştir.