Çocuklar Neden Noel Babaya İnanır?

Rohan Kapitány, Noel Baba'nın varlığını sorgulamaya başladığında 7 yaşında olduğunu belirtmiştir. Her Noel, birçok Avustralyalı çocuk gibi, ren geyiği için bir elma ve bir havuç ve Noel Baba’nın kendisi için soğuk bir bira bıraktığını ve her yıl, ertesi gün bir yığın hediyenin yanında yarısı yenmiş atıştırmalıklar ve boş bir bardak buluduğunu ifade etmiştir. Ancak Kapitány şüpheler yaşamaya başladığını ve şüpheciliği artarken, ebeveynlerinin ATM makbuzlarını kontrol etmek için bir plan bile yaptığını belirtmiştir. Kapitány, bunun, Noel Baba'ya olan inancının sonunun yada başlangıcının sonu olduğunu ifade etmiştir. Yirmi yıl sonra, şu anda Birleşik Krallık Keele Üniversitesi'nde psikolog olan Kapitány, Noel Baba'yı yeniden araştırmaya başlamış olmakla birlikte bu sefer, çocuklara gerçeği kurgudan anlatmanın yollarını araştırdığını belirtmiştir. Neden bazı çocukların doğaüstü olaylara inanma olasılığının diğerlerinden daha muhtemel olduğunu, Noel Baba'yı diğer kurgusal figürlerden daha makul kılan şeyin ne olduğunu ve neden yavrularımıza bu şekilde yalan söylediğimizi bilmek istediğini ifade etmiştir. Cevapların, genç beyinleri, komplo teorisyenlerini ve ritüelleri anlamamız için şaşırtıcı sonuçlara sahip olabileceğine dikkat çekmiştir.

Masal figürlerine göre, modern Noel Babamız oldukça yeni bir icattır. Gerçek Aziz Nicholas MS 3. yüzyılda doğmuş olmasına karşın onun çocukların koruyucusu ve büyülü hediye taşıyıcısı olarak tanınması yaklaşık 900 yıl sonra olmuştur. O zaman bile, genellikle korkutucu bir figür olarak tasvir edilmiştir. Ren geyiğinin çektiği bir kızakta oturan neşeli yaşlı bir adamın tanıdık şeklini ancak 19. yüzyılda almıştır. Noel Baba'ya olan inançların, birçok Batı ülkesinde çocuklar arasında inanılmaz derecede yaygın olduğu gözlemlenmiştir. Austin Texas Üniversitesi'nde (UTA) Jacqueline Woolley tarafından yapılan bir araştırma, ABD'deki 5 yaşındaki çocukların yüzde 80'inden fazlasının onun varlığına ikna olduğunu ortaya koymuştur. Woolley, sahip olduğu varsayılan özelliklerin, çocukların dünya hakkında doğru olduğunu bildikleri her şeye meydan okuduğunu belirtmiştir. Woolley, insanların sonsuza kadar yaşamadığını, uçan ren geyiklerinin olmadığını, sizinle konuşmadan ne istediğinizi bilemediklerini ifade etmiş ve Noel Baba’nın tüm bunları ihlal etmesine rağmen, yine de çocukların ona inandığını sözlerine eklemiştir. Ayrıca Woolley, bu yüzden burada neler olduğunu merak etmemiz gerektiğine dikkat çekmiştir.

Çocukların doğaüstü olaylara inanma olasılıkları

Bazı evrim bilim insanları, çocukların Noel Baba'ya olan inançlarını doğuştan gelen bir saflığın işareti olarak görmektedir. Çocukların, büyüklerinin onlara söylediklerine inanmak için evrimleştiklerini savunduklarını çünkü sonuçlarının ölümcül olabileceği deneme yanılma yoluyla öğrenmekten daha güvenli olduğunu belirtmişlerdir. Richard Dawkins, Unweaving the Rainbow adlı kitabında, doğal seçilimin en uygun olanın hayatta kalmasının neden deneysel ve şüpheci bir zihin dönüşünü cezalandırdığını ve çocuklarda basit saflığı desteklediğini anlamanın kolay olduğunu belirtmiştir. Yine de dikkatli deneyler, küçük çocukların kime ve neye güveneceklerine karar verme konusunda oldukça gelişmiş olduklarını göstermiştir.

Woolley ve UTA'daki meslektaşı Gabriel Lopez-Mobilia yaptıkları bir çalışmada, 5 ila 8 yaşındaki çocuklardan oluşan gruplara, okyanusta yaşayan binbad gibi kurgusal hayvanlar sunmuşlardır. Bir aşçı yerine bir hayvan bakıcısı araştırmacıları onaylarsa, bir hayvanın var olduğuna inanma olasılıkları daha yüksek olduğu gözlemlenmiş olmakla birlikte, bu da birisinin uzmanlığını ciddiye almayı zaten öğrendiklerini öne sürmüştür. Aslında, Woolley ve meslektaşlarının araştırması, çocukların doğaüstü olaylara inanma olasılıklarının yetişkinlere göre daha düşük olduğunu göstermiştir. Araştırmacılar, muhtemelen, internette dolaşan komplo teorilerinin çoğunun, Dünya'nın etrafında uçan bir adamın hediyeler dağıtması fikrinden daha az ikna edici olduğunu ifade etmişlerdir. Küçük çocukların aksine, bu tür fikirleri benimseyen insanların, kaynaklarının uzmanlığını kontrol etmeyi, ön bilgilerini kullanmayı ve beklenmedik bir senaryonun güvenilirliğini ölçmek için başka kanıtlar aramayı unuttuklarını belirtmişlerdir.