Çocuklarda Spirometri Destekli HRCT Görüntü Kalitesini Etkiliyor mu?

Görüntü protokollerini çeşitli klinik endikasyonlar için optimize etmek, radyologlara ve klinisyenlere hastalık süreçleri için mümkün olan en yüksek duyarlılığı ve özgünlüğü sağlamayı mümkün kılar. Bu, radyasyon dozu ve maliyet açısından bilgisayarlı tomografi (BT) için özellikle önemlidir. Yüksek çözünürlüklü göğüs bilgisayarlı tomografileri (HRCT), genellikle kistik fibrozisli (KF) hastaları monitörize etmek ve hastaları interstisyel akciğer hastalığı açısından değerlendirmek için kullanılır.

HRCT görüntü kalitesi, inspirasyon ve eksprasyon sonunda yeterli nefes tutulmasına bağlıdır. Bir grup araştırmacı yaptıkları çalışmada, HRCT uygulanan çocuklarda spirometri destekli nefes tutma uygulanmasının, hareket artefaktını ve atelektaziyi azaltarak, gönüllü nefes tutmalarıyla elde edilen görüntü kalitesini artırıp artırmayacağını değerlendirmeyi amaçladılar.

Araştırmacılar, üçüncü basamak sağlık kuruluşlarında elde edilen, spirometri destekli BT protokolünün uygulanmasından önce ve sonrasında ≥8 yaşındaki çocuklara ait HRCT'lerin retrospektif bir vaka-kontrol çalışmasını yaptılar. Çocuklar önce yavaş sıralı vital kapasite manevralarında eğitim aldı ve daha sonra bir solunum terapistinin koçluğu ile BT tarayıcıdaki manevraları tekrar ettiler. Spirometri destekli BT taramaları yani olgular ile yaş, cinsiyet ve tanı (kistik fibroz ve diğer) uyumlu, spirometri yardım protokolünün uygulanmasından önceki 6 yıl içinde, gönüllü solunum ile elde edilen BT taramaları, yani kontroller ile eşleştirildi ve 2 körleştirilmiş pediatrik radyolog tarafından değerlendirildi. Hem vakalardan hem de kontrollerden 10'u kistik fibroz tanılıydı ve 40'ında diğer tanılar mevcuttu. Vakaların yaş ortalaması 12,9’du ve kontrollerin 13,0’tü. Vakaların ortalama inspiratuar görüntü dansitesi -852 (37) Hounsfield birimi (HU) ve kontrollerin -828 HU’ydu (43). Ortalama ekspiratuvar görüntü yoğunluğu, olgular arasında -629 (95) HU ve kontroller arasında -688 (83) HU’ydu. İnspiratuar ve ekspiratuar görüntüler arasında görüntü dansitesinde ki ortalama değişimler, olgular arasında +222 (85) HU ve kontroller arasında +140 (76) HU’ydu. 5 vaka ve 9 kontrolün inspiratuar görüntülerinde ve 20 vaka ile 18 kontrolün ekspiratuvar görüntülerinde, hareket artifaktı mevcuttu. 9 olguda ve 9 kontrolte inspiratuar görüntülerde, 9 olguda ve 10 kontrolte ekspiratuar görüntülerde atelektazi mevcuttu.

Araştırmacılar, spirometri destekli BT'lerin, inspirasyon ve ekspirasyon taramaları arasındaki akciğer dansitesinde, hava tutma özelliğini geliştiren, gönüllü nefes tutmalarıyla yapılanlara göre anlamlı olarak daha fazla fark olduğunu belirttiler. Hareket artefaktı veya atelektazi bakımından görüntü kalitesinde kayda değer bir fark tespit edilmediğini aktardılar.