COVID-19 Taramasında ‘Test Duyarlılığı’, Test Sıklığı ve Sonuç Alma Süresine Kıyasla İkincildir

SARS-CoV-2 (şiddetli akut solunum sendromu koronavirüs 2) virüsünün tarama testi başarısı hem bireyler arasında yayılma dinamiğinin hem de virüsün insan vücudundaki dinamiğinin anlamaya bağlıdır. SARS-CoV-2 virüsünün presemptomatik, semptomatik veya asemptomatik bireylerden bulaşabilmesi, yalnızca semptoma dayalı tanı ve izolasyon ile yayılmasının önleyemeyeceği anlamına gelir. Bu nedenle enfeksiyonu olan bireylerde tarama testi kullanılması sürmekte olan pandemiyi baskılamaya yetecek oranda bulaşma zincirini kırmak için olası bir yol sunmaktadır.

Toplumların güvenli bir şekilde yeniden açılmasının bir yolu olarak teste duyulan güven, virüs saptanmasında altın standart olan kantitatif gerçek zamanlı polimeraz zincir reaksiyonunun (RTqPCR) analitik duyarlılığını gündeme getirmiştir. Bu testin analitik saptama sınırı genellikle 1000/ml (103) viral RNA kopyasıdır (cp/ml). Bununla birlikte, RT-qPCR pahalı olup genellikle 24- 48 saatlik sonuç alma süresi gerektirir. SARS-CoV-2 tanı testlerindeki yeni gelişmeler, maliyeti önemli ölçüde azaltma potansiyeline sahiptir, taramanın genişletilmesine veya daha sık test yapılmasına olanak sağlar ve sonuç alma süresini dakikalara indirebilir. Bununla birlikte, bu testlerin analitik duyarlılık için altın standartı karşılamaması yaygın kullanımını engellemektedir.

SARS-CoV-2 enfeksiyonu boyunca virüsün çoğalması, bulaşıcılığı ve virüsün azalmasına ilişkin üç farklı teknoloji ve duyarlılığa sahip viral saptama testleri (saptama sınırı 103 cp/ml olan RT- qPCR; saptama sınırı 105 cp/ml olan döngü aracılı izotermal amplifikasyon (LAMP) ve hızlı antijen testi) kullanan etkili tarama programlarında minimal farklar olabileceğini düşündürür.

İlk olarak, virüs düzeyi 106 RNA cp/ml altında olan hastalardan toplanan filtrelenmiş örnekler minimal düzeyde bulaşıcı virüs içerdiğinden veya hiç ölçülebilir bulaşıcı virüs içermeyebileceğinden testler halihazırda bulaşıcı olan bireyleri saptayacaktır. İkinci olarak virüsün üstel büyümesi sırasında, 103 ve 105 cp/ml arasındaki zaman farkı kısadır ve yalnızca daha duyarlı testin bireyleri saptayabileceği sınırlı bir pencereye izin verir. qPCR için bu, viral çoğalma sırasında eşik değerinin 40’dan ∼34'e inmesi için gereken süreye karşılık gelir. SARS-CoV-2 için bu zaman penceresi henüz kesin olarak tanımlanmamış olsa da influenza gibi diğer solunum yolu virüsleri ve SARS-CoV-2 bulaşının kemirgen modellerinde bu süre bir gündür. Son olarak, yüksek duyarlılığa sahip tarama testlerinin, iyileşme sürecindeki viral azalma sırasında uygulandığında, bulaşmayı büyük ölçüde etkilemesi olası değildir, çünkü bu tür bireylerin bulaşıcılığı varsa da düşüktür. Veriler bugüne kadar hiçbir çalışmanın semptomların başlamasından 9 gün sonra canlı virüsü kültürde üretmeyi başaramadığını göstermektedir.

Tekrarlanan taramanın bireyler üzerindeki etkisi

Tekrarlanan popülasyon taramasının bireylerin ortalama bulaştırıcılık etkisini araştırmak için, literatürde tanımlanan gecikme, çoğalma, zirve ve azalma temel özelliklerine dayalı olarak SARS- CoV-2 enfeksiyonunun öngörülen viral yaşam döngüsü kullanılarak simüle edilmiş 10.000 kişinin viral yük ve bulaşıcılık eğrileri modellenmiştir.

Bu analiz, test sınıfları arasında bulaşıcılığı önlemede çok az fark olduğunu göstermiştir. Günlük veya her üç günde bir test yapılarak bireylerin toplam bulaşıcılığında belirgin azalmalar gözlenmiştir. Haftalık test ile %62-66 ve iki haftada bir yapılan testlerde %45-47 oranında bulaşıcılık azalmıştır.

Tekrarlanan taramanın popülasyon üzerindeki etkisi

Popülasyon düzeyinde tarama stratejilerinin etkilerini araştırmak için, günlük testen 14 günde bir teste kadar değişen test sıklıklarının salgına etkisini izlemek için simülasyonlar kullanılmıştır. Popülasyon tarama rejimi uygulamasının hem bulaşma katsayısını hem de toplam enfeksiyon sayısını azalttığı saptanmıştır. Test sıklığının salgın kontrolünün birincil itici gücü olduğu bulunmuştur. Modellemeler bazı tekrarlanan popülasyon tarama türlerinin bazı kişilerin gereksiz karantinaya maruz kalacağını göstermiştir. Serolojinin kullanılması, 24 veya 48 saat arayla tekrar testi veya enfeksiyonun başlangıcında düşük viral yükü olan hastaları iyileşme aşamasındaki hastalardan ayırt etmek için başka bir test uygulanması daha etkili karantina kararları alınmasına olanak sağlar.