Fibromiyaljide Beyin Enflamasyonu İlk Kez Gösterildi

Fibromiyalji yaygın kas-iskelet sistemi ağrısı, yorgunluk ve bilişsel zorluklarla karakterize, az anlaşılmış bir kronik hastalıktır. Fibromiyalji, Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezlerine göre yaklaşık 4 milyon ABD yetişkinini etkilemektedir. Bulguların kanıtlanması nöro-enflamasyon için bir rol öne sürse de, hiçbir çalışma fibromiyaljide doğrudan beyin glial aktivasyonu kanıtı sunmamıştır.

Yapılan yeni bir araştırmada araştırmacılar, aktif mikroglia ve astrositlerde yükselen bir protein olan translokatör proteinine (TSPO) bağlanan [11C] PBR28 kullanarak bir Pozitron Emisyon Tomografi (PET) çalışması yaptılar. İstatistiksel gücü ve genellenebilirliği arttırmak için, bağımsız olarak iki ayrı kurumda toplanan veri kümelerini birleştirdiler. Farklı glial hücre tiplerinin fibromiyaljiye katkılarını ayırmak için, KI'da daha küçük bir örneklem öncelikle astrositik sinyali yansıttığı düşünülen [11C] -L-deprenil-D2 PET ile tarandı.

31 fibromiyalji hastası ve 27 sağlıklı kontrol [11C] PBR28 PET kullanılarak incelendi. 11 fibromiyalji hastası ve 11 sağlıklı kontrol, [11C]-L-deprenil-D2 PET kullanılarak tarandı. Standartlaştırılmış alım değerleri oksipital korteks sinyali (SUVR) ile normalize edildi ve dağıtım hacmi [11C] PBR28 verilerinden hesaplandı. [11C]-L-deprenil-D2, λ k3 kullanılarak ölçüldü. PET görüntüleme ölçümleri gruplar arasında farklılık gösterdiğinde klinik değişkenlerle karşılaştırıldı.

Yeni Hedef: Glial Modülasyon

Sağlıklı kontroller ile karşılaştırıldığında fibromiyalji hastalarında en yaygın frontal ve parietal lobların medial ve lateral duvarlarında belirgin olan [11C] PBR28 dağıtım hacmi ve SUVR'de yaygın kortikal yükselmeler gösterildi ve düşüş olmadı. Hiçbir bölge, [11C] -L-deprenil-D2 sinyalinde, hastalarda yüksek [11C] PBR28 sinyalini gösterenler de dahil olmak üzere önemli grup farklılıkları göstermedi. [11C] PBR28 dağıtım hacmi ve SUVR'deki yükselişler, hem uzamsal olarak (yani örtüşen bölgelerde gözlendi) hem de birkaç alanda büyüklük açısından da korelasyon gösterdi. Araştırmada, düzeltilmemiş analizlerde, fibromiyalji hastalarında subjektif yorgunluk dereceleri, ön ve arka orta singulat kortekslerde daha yüksek [11C] PBR28 SUVR ile ilişkiliydi. SUVR, başka herhangi bir klinik değişkenle anlamlı şekilde ilişkili değildi.

Araştırmacılar yaptıkları çalışmanın, fibromiyalji patofizyolojisinde glial aktivasyonun rolünü destekleyen ilk in vivo kanıtları sunduğunu belirttiler. [11C] PBR28 sinyalindeki yükselmelere, artan [11C]-L-deprenil-D2 sinyalinin de eşlik etmediği göz önüne alındığında, verilerin mikrogliaların değil, astrositlerin bu bölgelerde TSPO yükselmesine neden olabileceğini gösterdiğini aktardılar. Genel olarak, bulguların fibromiyalji için potansiyel bir tedavi stratejisi olarak glial modülasyonu desteklediğini vurguladılar.