Hemofilik Bilek Artropatisinde Duruş Kontrolü

Hemofili, kalıtsal bir kanama bozukluğu olup, spontan eklem içine kanamalar da hemofili hastalarında seyrek olmayan oranlarda görülmektedir. Bu kanama alanlarından biri de ayak bileği olup hastaların hareket sırasındaki işlevlerini etkileyebilmektedir. Belçika merkezli olarak yapılan yeni bir çalışmanın amacı, MRG’de ayak bileği artropatisi bulguları olan ve olmayan genç hemofili hastası çocuklarda gözlerin açık ve kapalı olduğu bir geçiş görevi sırasında denge yeteneğinin azalıp azalmadığını ortaya koymak olarak belirlendi.

Çalışmaya, yaşları 6 ile 20 arasında değişen 34 hemofili hastası ve 28 gelişmekte olan erkek çocuk katıldı. Tüm hemofilili erkek çocukların tarsal ayak eklemlerinin yapısal bütünlüğü MRG ile değerlendirildi. Tüm katılımcılar, çift bacak duruşundan, gözleri açık ve gözleri kapalı olan tek bacaklı duruşa kadar standart bir geçiş görevi gerçekleştirdi. Farklı hemofili alt grupları ve cinsiyet-yaş eşleşmeli gruplar arasında tek bir kuvvet platformu tarafından yakalanan basınç değişiminin merkezinden türetilen denge özelliklerinin karşılaştırılması yapıldı.

Eklem İçi Kanamalar Göz Ardı Edilmemeli

Artropati belirtileri olmayan hemofilili erkekler, gözlerin kapalı olduğu dönemde sadece daha yüksek bir ara faz hızı sundular (P = .05). Artropati bulguları olan hemofilili çocuklarda, göz açık test boyunca yeni stabilite noktasına kadar geçen süredeki yer değişikliği ve %95 Ellipse Sway Alanı ve Denge Alanı’nda akranlarına göre anlamlı ölçüde daha yüksek değerler elde edildi (p<.05). Yeni stabilite noktasına ve % 95 Ellipse Sway Alanına kadar olan süre sonunda yer değişikliği için gözler kapalı test sırasında da benzer bulgular gözlendi (P <.05). Tek taraflı etkilenen hastalarda, etkilenen ve etkilenmeyen taraflar arasında anlamlı bir farklılık gözlenmedi.

Bu sonuçları elde eden araştırma ekibi kronik kanama atakları ile ilişkili patofizyolojik kaskadın, "basit bir kas-iskelet sistemi hasarı olarak kabul edilmemesini ve bunun kas iskelet sisteminin hem tek taraflı hem de çift taraflı bozulmasından kaynaklanan karmaşık bir nörofizyolojik işlev bozukluğu olarak düşünülmesi gerektiğini öneriyorlar.