İdiyopatik Pulmoner Fibrozis’te Sağ Kalımın Belirteçleri

İdiyopatik pulmoner fibrozis tanıdan itibaren beklenen ortalama sağ kalım oranı 2-5 yıl ile oldukça ölümcül bir hastalıktır. İPF kötü bir prognozlu bir hastalık olsa da, hastalar arasında sağ kalımda belirgin heterojenite vardır. İPF'li hastalarda sağ kalım süresini önceden tahmin etmek zordur. Sağ kalımı klinik ve fizyolojik belirteçlerle önceden belirlemeye çalışan birçok çalışma mevcuttur. Fakat yayınlanmış çalışmaların sonuçları çelişkilidir.

İPF tanısı konan hastalarda sağ kalım süresinin güvenilir şekilde tahmin etmeyi sağlayan belirteçlerin tanımlanması, klinisyenler için prognozu iyileştirmek ve transplantasyona daha erken yönlendirmek için son derece yararlı olabilir. Bu konuda yapılan birçok çalışma, başlangıçtaki klinik ve fizyolojik değişkenlerin prediktif değerini araştırmaktadır. Bununla birlikte başlangıçtaki klinik ve fizyolojik değişkenlerin sağ kalım süresinin önceden tahmin edilmesinde kullanılması ile ilgili yapılan bu çalışmalarda tutarsız sonuçlar bildirilmiştir.

Amerika’dan bir grup araştırmacı yaptıkları çalışmada kolay ölçülebilen klinik ve fizyolojik değişkenlerin zaman içindeki değişiminin, tek başına başlangıç ​​ölçümlerine göre daha güvenilir ve daha güçlü sağ kalım tahmini sağlayabileceğini düşündüler. Araştırmacılar, biyopsi ile ispatlanmış İPF'li, iyi tanımlanmış geniş bir hasta popülasyonunda, klinik ve fizyolojik değişkenlerin 6 ve 12 aylık ardışık ölçümünün prediktif değerini incelediler. Solunum fonksiyon testleri ve arteryel kan gazı örnekleminde, torasik gaz hacmi, rezidüel hacim, toplam akciğer kapasitesi (TLC), FVC, FEV1, karbon monoksit için tek-nefes difüzyon kapasitesi, arteryal pH, oksijen kısmi basıncı, karbondioksit kısmi basıncı, serum bikarbonatı ve oksijen satürasyonunu ölçtüler.

Çalışmaya 81 İPF hastasını dahil ettiler. Sonuçları incelediklerinde, katılımcıların dispne skoru, toplam akciğer kapasitesi, torasik gaz hacmi, FVC, FEV1, karbonmonoksitin difüzyon kapasitesi, arteryel oksijen kısmi basıncı, oksijen doygunluğu ve alveoler arteryel oksijen gradiyenti değerlerindeki altı aylık değişimin, bazal değerler için düzeltmeden sonra bile sağ kalım süresi için prediktif özellikte olduğunu buldular. 12 aylık değişimi değerlendirmek için 12 aylık verileri mevcut 51 hastayı değerlendirdiler. Dispne skorunda, toplam akciğer kapasitesinde, FVC'de, arteryal oksijen kısmi basıncında, oksijen doygunluğunda ve alveoler arteryal oksijen gradyanında on iki aylık değişim, başlangıç ​​değerlerine göre düzeltme yapıldıktan sonra bile yine sağ kalım süresini öngörüyordu.

Araştırmacılar, klinik ve fizyolojik değişkenlerin 6. ve 12. aylardaki değişiminin değerlendirilmesinin, klinisyenlere, tek başına başlangıç ​​değerlerine göre daha doğru prognostik bilgi sağlayabileceğini belirttiler.