IgA Nefropati ve İnflamatuar Bağırsak Hastalığı Arasındaki İlişki

Yapılan çalışmalar ilk olarak 1968'de Berger ve Hinglais tarafından tanımlanan IgA nefropatinin (IgAN), dünya çapında en yaygın birincil GN türü olduğu göstermiştir. IgA nefropatideki klinik görünüm ARF, makrohematüri, hipertansiyon ve önemli proteinüri ile sadece üriner daldırma çubuğu taraması üzerine idrar anormallikleri yoluyla saptanabilen asemptomatik hastalığa kadar değişebilmekle birlikte insidans raporları dünya çapında farklılık göstermektedir. Araştırmalar, Avrupa'da yılda milyon kişi başına 15 ila 40, ABD'de yılda milyon kişi başına 12 ve Avustralya'da yılda milyon kişi başına 105 kişiye işaret etmektedir. Bununla birlikte araştırmacılar, asemptomatik hastalığın yaygın olduğu ve biyopsi rutinlerinin ülkeler arasında farklılık gösterdiği için gerçek insidans ve prevalansı belirlemenin zor olduğunu belirtmişlerdir. Yapılan çalışmalar IgAN’nin, vakaların %15-50'sinde ESKD'ye ilerlediğini ve nakil sonrası donör organlarda da tekrarlayabileceğini göstermiştir.

İnflamatuar bağırsak hastalığı (IBD), gastrointestinal (GI) kanalda kronik veya enflamatuar aktivite alevlenmeleri ile karakterize olmakla birlikte IBD'nin en yaygın iki türünün Crohn hastalığı (CD) ve ülseratif kolit (UC) olduğu bildirilmiştir. Yapılan daha önceki çalışmalar çölyak hastalığı olan hastalarda IgAN riskinin arttığını göstermiştir ve vaka raporları IBD'deki inflamatuar aktivite ile IgAN'ın ilerlemesi veya gerilemesi arasındaki korelasyonu uzun süredir tanımlamıştır. Son genetik çalışmalar, IgAN ve IBD arasında paylaşılan risk lokuslarını ve IgAN için yeni risk lokuslarını tanımlamıştır. Bu yeni lokusların çoğu, başlıca IBD ile ilişkili lokuslar ve bağırsak epitelyal bariyerinin korunması ve mukozal patojenlere yanıt ile ilişkili diğer immün aracılı hastalıklarla paylaşılmıştır. Vaka raporları, dolaşımdaki artan IgA seviyelerine bağlı kronik bir otoimmün durum olan inflamatuar bağırsak hastalığı ile birincil GN'nin en yaygın formu ve ESKD'nin önde gelen nedeni olan IgA nefropati arasında bir ilişki olduğunu göstermektedir.

IgA Nefropati ve İnflamatuar Bağırsak Hastalığı Riski

İsveç popülasyon tabanlı bir kohort çalışmasında araştırmacılar, 2015 yılına kadar katılımcıları takip ederek, 1974 ile 2011 yılları arasında biyopsi ile doğrulanmış 3.963 IgA nefropati hastasını 19.978 eşleştirilmiş kontrolle karşılaştırdıklarını bildirmişlerdir. Çalışmada İnflamatuar bağırsak hastalığı verileri ve ESKD durumu ulusal tıbbi kayıtlardan elde edilmiştir. Araştırmacılar IgA nefropatisinde gelecekteki inflamatuar bağırsak hastalığının tehlike oranlarını (HR) tahmin etmek için Cox regresyonunu ve IgA nefropatisinde daha erken inflamatuar bağırsak hastalığı riskini değerlendirmek için koşullu lojistik regresyonu uyguladıklarını belirtmişlerdir. Ayrıca araştırmacılar, inflamatuvar bağırsak hastalığının IgA nefropatisinde ESKD gelişimini etkileyip etkilemediğini araştırdıklarını bildirmişlerdir.

Ortalama 12.6 yıllık takip süresinde, IgA nefropatili 196 hasta ve 330 eşleştirilmiş kontrol, inflamatuar bağırsak hastalığı geliştirmiş ve çalışmada inflamatuar bağırsak hastalığı da doğrulanmış bir IgA nefropati teşhisinden önce daha yaygın olduğu gözlemlenmiştir. Araştırmacılar yaklaşık 103 IgA nefropati hastasının, 220 kontrolle karşılaştırıldığında daha erken bir inflamatuar bağırsak hastalığı tanısına sahip olduğunu ve hem lojistik gerileme hem de zamanla değişen Cox gerilemesinin, IgA nefropatili hastalarda inflamatuar bağırsak hastalığının artmış ESKD riski ile ilişkili olduğunu gösterdiğini belirtmişlerdir. IgA nefropatili hastalar, nefropati tanısından önce ve sonra artmış iltihaplı bağırsak hastalığı riskine sahip olmakla birlikte ek olarak araştırmacılar, IgA nefropatisi olan hastalar arasında, komorbid inflamatuar bağırsak hastalığının, ESKD'ye ilerleme riskini yükselttiğini bildirmişlerdir. Yapılan bu çalışma hem patofizyolojik mekanizmalar hem de komorbidite etkisi ile ilgili daha ileri çalışmaları doğrulamıştır.