İleri Evre Akciğer Kanseri Olan Hastalarda İmmün Kontrol Noktası İnhibitörleri

İleri evre küçük hücre dışı akciğer kanseri (KHDAK) olan hastaların tedavisi şu anda önemli bir dönüşüm geçirmektedir. Moleküler testler, hedefe yönelik tedaviler ve immünoterapi artık rutin klinik bakımın bir parçasıdır. Hedefli tedaviler, onkojenik sürücü mutasyonları bağlamında etkilidir. Bu tedaviler sadece yüksek yanıt oranı ile değil, aynı zamanda kaçınılmaz direnç gelişimi ve tümör nüksü ile de ilişkilidir. Hedefe yönelik tedavilerin ve kemoterapinin tükenmesinden sonra hastalarda terapötik seçenekler kısıtlanır. Programlanmış ölüm-1 (PD-1) / programlanmış ölüm ligandı 1 (PD-L1) eksenini bloke eden bağışıklık kontrol noktası inhibitörleri (ICI) yeni bir bakım standardıdır. ICI yanıt oranları genel olarak seçilmemiş KHDAK'de ~% 20'dir, ancak kayıt denemelerinde genel sağ kalım (OS) yararı iyi belgelenmiştir.

Tek başına veya hatta TKİ'lerle kombinasyon halinde ICI'lerin, genel seçilmemiş KHDAK popülasyonunda olduğu gibi, KHDAK'nin onkogen bağımlısı alt tiplerinde karşılaştırılabilir fayda sağlayıp sağlamadığı, ilgili bir soru olarak gündeme getirilmiştir. İmmünoterapinin, uzun süreli remisyonlarda hedeflenen inhibitörlerle elde edilen önemli tümör tepkilerini dönüştürmesi beklenebilir. Bununla birlikte, klinik çalışmalardaki alt gruplardan ve araştırmacı gözlemlerinden elde edilen veriler, eyleme geçirilebilir sürücü mutasyonları taşıyan KHDAK hastalarında ICI'nin oldukça zayıf aktivitesini gösterdi. Bu nedenle, eyleme geçirilebilir sürücü mutasyonları olan hastalarda ICI tedavisinin optimal kullanımı, devam eden araştırmaların önemli bir alanı olmaya devam etmektedir. Bu bağlamda bu çalışmanın amacı, ICI tedavisinin klinik aktivitesini onkojenik sürücü değişiklikleri bağlamında analiz etmektir. Daha önce ROS1, HER2, BRAF ve RET değişiklikleri ile KHDAK için hedefe yönelik tedaviler üzerine kayıt çalışmaları yapıldı. Mevcut yerleşik ağ moleküler olarak tanımlanmış KHDAK'li geniş bir uluslararası kohort gerçekleştirilmesi için kullanıldı. Daha sonra, tüm kohort ve tek tek moleküler alt gruplar için sonuçlar ortaya kondu.

Bağışıklık Kontrol Noktası İnhibitörlerinin Etkinliği

Anti-PD1 / PD-L1 yönlendirilmiş bağışıklık kontrol noktası inhibitörleri ( ICI), küçük hücre dışı akciğer kanseri (KHDAK) olan hastaları tedavi etmek için yaygın olarak kullanılmaktadır. Onkojenik değişiklikleri barındıran KHDAK genelinde ICI aktivitesi zayıf karakterize edilir. Bu çalışmanın amacı, onkojenik bağımlılık bağlamında ICI'nin etkinliğini incelemektir. Araştırma kapsamında en az bir onkojenik sürücü değişikliği ile ileri KHDAK için ICI monoterapi alan hastalar için retrospektif bir çalışma gerçekleştirildi. Daha sonra, anonimleştirilmiş veriler, ICI tedavisinin klinikopatolojik özellikleri ve sonuçları için değerlendirildi: en iyi yanıt (RECIST 1.1), ilerlemesiz sağ kalım (PFS) ve ICI başlangıcından genel sağ kalım (OS). Birincil bitiş noktası ICI kapsamındaki PFS idi. İkincil bitiş noktaları en iyi yanıt (RECIST 1.1) ve ICI başlangıcından genel sağ kalımdı. Çalışmanın bulgularına göre 10 ülkeden 24 merkezde tedavi edilen 551 hasta incelendi. Moleküler değişiklikler KRAS (n = 271), EGFR (n = 125), BRAF (n = 43), MET (n = 36), HER2 (n = 29), ALK (n = 23), RET (n = 16), ROS1 (n = 7) ve birden çok sürücüyü (n = 1) içermektedir. Ortalama yaş 60, cinsiyet oranı 1: 1, hiç sigara içemeyenler / eski içiciler / halen sigara içenler sırasıyla % 28 / % 51 / % 21 ve tümörlerin çoğunluğu adenokarsinom idi. Sürücü değişikliğine göre objektif tepki oranı: KRAS =% 26, BRAF =% 24, ROS1 =% 17, MET =% 16, EGFR =% 12, HER2 =% 7, RET =% 6 ve ALK =% 0 idi. Tüm kohortta medyan PFS 2.8 ay, OS 13.3 ay ve en iyi yanıt oranı% 19 idi. Bir alt grup analizinde, medyan PFS (aylar içinde) EGFR için 2.1, KRAS için 3.2, ALK için 2.5, BRAF için 3.1, HER2 için 2.5, RET için 2.1 ve MET için 3.4 idi. Bazı alt gruplarda PFS, PD-L1 ekspresyonu (KRAS, EGFR) ve sigara içme durumu (BRAF, HER2) ile pozitif ilişkiliydi.

Çalışmanın sonuçlarına göre, uygulanabilir sürücü değişiklikleri olan bazı tümörlerde ICI ile indüklenen gerileme, klinik aktivite KRAS grubuna göre daha düşük çıktı ve ALK grubunda yanıt eksikliği tespit edildi. Harekete geçirilebilen tümör değişiklikleri olan hastalar, immünoterapiyi tek bir ajan olarak düşünmeden önce hedefe yönelik tedaviler ve kemoterapi almalıdır.