
Programlanmış hücre ölümü 1 (PD-1) inhibitörü ile ilişkili pnömoni nadir fakat klinik olarak ciddi ve potansiyel olarak yaşamı tehdit eden bir olumsuz vakadır. Farklı tümör tipleri ve tedavi rejimleri arasındaki insidans hakkında çok az şey bilinmektedir. Bu araştırmanın amacı, farklı tümör tipleri ve terapötik rejimler arasında PD-1 inhibitörü ile ilişkili pnömoni insidansını karşılaştırmaktır. Veri kaynakları, 10 Kasım 2015 tarihine kadar olan verileri PubMed üzerinden almak ve ilgili makalelerin referanslarının gözden geçirilmesi olarak şekillendi. PubMed araştırması için aşağıdaki anahtar kelimeler veya bunlara karşılık gelen tıbbi konu başlığı terimleri kullanılmıştır: nivolumab, pembrolizumab ve PD-1 inhibitörü. Yirmi altı orijinal PD-1 inhibitörü incelemesi ile ilgili makale tanımlandı. Bu incelenen çalışmalar arasından melanom, küçük hücre dışı akciğer kanseri (KHDAK) veya böbrek hücreli karsinom (RCC) konuları ile ilgili 20 çalışma meta-analiz için uygun bulunmuştur. Veriler 1 tane birincil gözden geçiren kişi tarafından çıkarılmış ve daha sonra Sistematik İncelemeler ve Meta-Analizler için Tercih Edilen Raporlama Öğeleri izlenerek bağımsız olarak 2 tane ikincil gözden geçiren tarafından incelenmiştir. İnsidans karşılaştırmaları, genelleştirilmiş tahmin eşitliklerine sahip marjinal, kesin genelleştirilmiş doğrusal modellere dayanmaktadır. Bu çalışmada 3. derece ve tüm dereceler veya daha ileri evre pnömoni ve pnömoni ile ilişkili ölümlerin insidansı ölçüldü.
Çalışmaların Seçilmesi
PD-1 inhibitörünün tek tümör tipi üzerine olan çalışmaların yirmisi (12 melanom, 5 KHDAK ve 3 RCC çalışması) (toplam 4496 benzersiz hasta) meta-analize dahil edilmiştir. PD-1 inhibitörü monoterapisi sırasında toplam pnömoni insidansı, tüm dereceler için %2.7 (%95 CI,%1.9-3.6) ve 3. derece veya daha yüksek pnömoni için %0.8 (%95 CI,%0.4-1.2) idi. İnsidans, tüm derecelerde (%4.1'e karşı %1.6; P=.002) ve derece 3 veya daha yüksek pnömoni (%1.8'e karşı %0.2; P<.001) için melanom ile karşılaştırıldığında NSCLC'de daha yüksekti. RCC insidansı tüm derecelerdeki pnömonit için melanomdakinden daha yüksekti (%4.1'e karşılık %1.6; P<.001), ancak derece 3 veya daha yüksek pnömoniler için bu durum geçerli değildi. Monoterapi grubunda KHDAK'li hastalarda dört farklı pnömoniye bağlı ölümler gözlenmiştir. Kombine tedavi sırasında pnömoni, melanomda tüm derecelerde (%6.6'ya karşılık %1.6; P<.001) ve derece 3 ile daha yüksek pnömoni (%1.5'e karşılık %0.2; P= .001) için 1 kombinasyon tedavisi sırasında pnömoniyle ilişkili ölüm görüldü. Çok değişkenli analizlerde, tüm derecelerde (olasılık oranı [OR], 1.43; %95 CI, 1.08-1.89; P = .005) ve derece 3 veya daha yüksek pnömoni (OR, 2.85; %95 CI, 1.60-5.08; P <.001) ve tüm derecelerdeki pnömoni (OR, 1.59;% 95 CI, 1.32-1.92; P <.001) için RCC'de melanom ile karşılaştırıldığında daha yüksek bir oran ortaya çıkmıştır. Kombinasyon tedavisi, tüm derecelerde (OR, 2.04; %95 CI, 1.69-2.50; P <.001) ve derece 3 veya daha yüksek pnömoni (OR, 2.86; %95 CI, 1.79- 4.35; P <.001) monoterapiden bariz oranda daha yüksek olasılığa sahipti. PD-1 inhibitörü ile ilişkili pnömoni insidansı KHDAK ve RCC'de ve kombinasyon tedavisi sırasında daha yüksekti. Bu bulgular doktorlar arasında farkındalığın artırılmasına ve klinik ihtiyaçları karşılamak için daha fazla araştırmanın desteklenmesine katkıda bulunur.
Nishino M, Giobbie-Hurder A, Hatabu H, Ramaiya NH, Hodi FS. Incidence of Programmed Cell Death 1 Inhibitor-Related Pneumonitis in Patients With Advanced Cancer: A Systematic Review and Meta-analysis. JAMA Oncol. 2016;2(12):1607–1616. doi:10.1001/jamaoncol.2016.2453
+ Tüm Referansları Göster