İnsan Kalp Kasında Olfaktör Reseptörlerin Fonksiyonları Tanımlandı

Yapılan çeşitli araştırmalarda, farklı insan dokularında koku reseptörlerinin eksprese edildikleri ve farklı fizyolojik ve patofizyolojik süreçlere katıldıkları gösterilmiştir. Bununla birlikte, koku reseptörlerinin insan kalbindeki işlevsel rolü hala belirsizdir.

Bir grup araştırmacı yaptıkları çalışmada, ilk kez insan kalp kasında olfaktor reseptörlerin görevini tespit ettiler. Reseptörlerden birinin, diyabete sahip hastalarda, kandaki normal aralığın dikkat çekici şekilde daha üstünde olan yağ asidine tepki verdiğini gördüler. Bir yağ asitinin reseptörü aktive etmesi halinde, reseptörün kalp atış hızı ve kas kasılma kuvvetini azaltacak şekilde negatif bir etkiye neden olduğunu gördüler.

Araştırmacılar çalışmalarında, miyokardiyal hücrelerin genetik yapısını, son teknoloji ürünü gen sekanslama teknolojisini kullanarak analiz ettiler. 10 farklı olfaktör reseptör için aktif genler keşfettiler. OR51E1 reseptörünün çok sık ortaya çıktığını gördüler. Araştırmacılar ek deneyler amacıyla, embriyonik kök hücrelerden ve insan cildi hücrelerinden miyokard hücreleri oluşturdular.

Kardiyomiyositlerde, OR51E1 reseptörünü, "rancid-fatty bir koku duyusuna neden olan, nonanoik / dekanoik asit kokusu ile aktive ettiler ve bunun besi kültüründeki mini kalplerdeki atım sıklığını azalttığını buldular. Koku konsantrasyonu ne kadar yüksek olursa, azalma o kadar dikkat çekiciydi. Araştırmacılar kokuyu kaldırdıktan sonra, mini kalpler normal hızlarına geri dönüyordu.

Araştırmacılar ayrıca, hastaların kalplerinden eksplante edilen izole miyokardiyal hücreleri analiz ettiler. OR51E1 reseptörünü yağ asidi kokusu ile aktive ettiklerinde, kas kasılma kuvvetinin yine azaldığını gördüler. İnsanlarda, OR51E1'e bağlanma özelliğine sahip yağ asitleri, kanda ve kalpteki yağ dokusunda, reseptörü etkinleştirmek için yeterince yüksek bir konsantrasyonda oluşuyordu. Bu, yapılan analizlerde doğrulandı. Diyabetik hastaların kanı, özellikle bu yağ asitlerinin yüksek konsantrasyonlarını içeriyordu. Araştırmacılar bunun, diyabetik hastaların kardiyak fonksiyonları üzerinde olumsuz etkilere sahip olabileceğini düşünüyorlar.