İnsanlar Sanal Gerçeklikte Gerçek Hayattakinden Farklı Davranıyorlar

Günümüz teknolojisi ile hazırlanan bir sanal gerçeklik (VR) deneyimi oldukça gerçekçi olabilir. Sanal gerçeklik, psikoloji ve diğer alanlarda bir araştırma aracı olarak giderek daha fazla kullanılmaktadır. Ancak yapılan yeni bir çalışmada elde edilen bulgular araştırmacıların sınırlamaları göz önünde bulundurması gerektiğini göstermektedir.

İnsanların gerçek hayatta nasıl düşündüklerini ve davrandıklarını incelemek için VR kullanmak, temelde yanlış olan sonuçlara neden olabilir. Bu, araba kullanırken veya yürürken acil durumlarda nasıl karar vereceğimizi tahmin etmek gibi, gelecekteki davranışlarla ilgili doğru tahminler yapmak için VR’ı kullanan insanlar için derin etkilere yol açabilir. Bu konu ile ilgili çalışan araştırmacılar, VR'daki deneyimlerin gerçek yaşamı kötü bir şekilde yansıtabileceğini ileri sürdüler.

Bulaşıcı esneme, insanlarda ve birkaç diğer sosyal hayvanda görülen, yakınlarda bir esneme tespit ettiklerinde refleks olarak esnemek olarak tanımlanan iyi belgelenmiş bir fenomendir. Bununla birlikte bu yanıtın ilerlemesini etkileyen faktörler büyük ölçüde bilinmemektedir.

Yapılan yeni çalışmada araştırmacılar, özellikle bulaşıcı esnemeye odaklanarak, esnemeyi etkileyen faktörleri incelemek için sanal gerçeklik kullandılar ve "Sosyal varlığın" bulaşıcı esnemeyi engellediğini gösterdiler. İnsanlar izlendiklerine inandıklarında daha az esniyorlardı veya en azından dürtüye direniyorlardı. Araştırmacılar bunun, sosyal ortamlarda esnemenin birçok kültürde can sıkıntısı veya edepsizlik belirtisi olarak algılanmasından kaynaklanabileceğini düşündüler.

Sanal Ortamda "Sosyal Varlık

Araştırmacılar çalışma için, VR ortamında bulaşıcı esneme sağlamaya çalıştılar. Test deneklerine bir kulaklık taktılar ve esneyen insan videolarına maruz bıraktılar. Bu koşullarda bulaşıcı esneme oranı %30-60'lık tipik gerçek yaşam oranına paralel olarak %38 bulundu. Bununla birlikte, sanal ortamda sanal bir insan avatarı veya sanal bir web kamerası ile izlenmek gibi, sosyal varlık çıktığında, bu deneklerin esnemesi üzerinde çok az etki gösterdi. Denekler bu koşullarda aynı oranda esnediler. Gerçek hayatta bulaşıcı esnemeyi tetikleyen uyaranlar sanal gerçeklikte de aynıydı, ama gerçek hayatta esnemeyi baskılayan uyaranlar sanal gerçeklikte aynı etkiyi göstermedi.

Test odasında gerçek bir kişinin olması ise, esneme üzerinde VR ortamındaki her şeyden daha önemli bir etkiye sahipti. Denekler, eşlik edenleri görmüyor veya duymuyor olsalar da, bir araştırmacının var olduğunu bilmek, deneklerin esnemelerini azalttı.

Araştırmacılar, insanların VR'da psikolojik olarak nasıl tepki verdikleri ile gerçek hayatta nasıl tepki verdikleri arasında önemli bir fark olduğunu belirttiler. Katılımcılar VR'da sunulan sosyal uyaranlara karşı hassas olsalar da, bulaşıcı esneme ile kanıtlandığı gibi, sonuçların sosyal faktörlerin gerçek dünyadaki ve sanal ortamlardaki etkisinde büyük bir farklılık olduğunu ortaya koyduğunu vurguladılar.