İPF ile Başa Çıkmak için Mizahı Kullanmak

Her bir İPF hastası, bu ölümcül hastalığın hayatlarına getirdiği umutsuzluk ile mücadele etmenin bir farklı bir yolunu buluyor. Bir İPF hastası olan Charlene Marshall okuyucuları ile kendi tecrübesini paylaştı.

"Nisan 2016'da idiyopatik pulmoner fibroz (İPF) teşhisi konduğumda tüm dünyam alt üst oldu. İnterstisyel akciğer hastalıkları hakkında hiçbir şey bilmiyordum ve aniden hayatımın her alanında genç bir yetişkin olarak akciğer sağlığımı düşünmek zorunda olduğum için acı hissettim. Hastalığım kötüleştikçe hayatımı daha iyi hale getirmeye çalışmak haksız, sinir bozucu ve yorucu geldi. Birkaç yıl içinde, muhtemelen oksijen desteği kullanmam gerekeceği ve merdiven çıkmaya zorlanacağım söylenmişti. Geçen yıl bu hastalıkla iki farklı insan gibi hissetmek hakkında bir yazı yazdım. Bazen hayatım kontrolden çıkıyor, diğer zamanlarda oldukça iyi başa çıkabildiğimi hissediyorum. Ancak, geliştirdiğim başa çıkma stratejileri her zaman işe yaramıyor ve başka şeyleri denemeye her zaman açık olmam gerekiyor.

Son zamanlarda, başa çıkma becerileri listeme mizahı ekledim. Yaşam, kahkahayı takdir etmemek için çok kısa. Öte yandan kronik bir hastalıkla yaşarken bazen bu hayatın komik tarafını bulmak zor olabiliyor. Teşhisimi başkaları ile paylaştığımda cevapları büyük ölçüde değişiyor. Bazen insanlar meraklıdır ve sorulara cevap vermezler. Hastalığın ilerlemesi hakkında daha fazla bilgi edinmek istiyorlar. Diğerleri ise tartışmaya kapalı. Duymak istemiyorlar çünkü ölümcül bir hastalığım olduğunu kabul etmeleri onlar için çok zor olabiliyor. Birkaç kez karşımdaki insanlar duygu selin kapıldığını gördüm. Bu gibi durumlarda göz yaşları duygularımı da tetikliyordu. Ama bir süredir aşırı duygusallaşmayı nasıl önleyeceğimi öğrendim. Bu yoğun anlarda bana yardımcı olması için mizahı keşfettim.

Geçtiğimiz günlerde, hastalığımı yeni öğrenmiş bir aile dostumun duygularını sakinleştirmek için mizahı kullandım. Dostum başlangıçta meraklıydı ve bu hastalık hakkında daha fazla bilgi edinmek istiyordui. Kendisine en nihayetinde akciğer nakline ihtiyaç duyacağımı açıkladığımda, İPF'nin kötü prognozu ile birlikte ağlamaya başladı. Bana ölüp ölmediğimi sordu. Cevap olarak, "Hepimiz ölüyoruz; sadece bu bana akranlarımdan biraz daha hızlı olabilir. dedim. Bu beklenmedik samimiyetime gülmekten kendini alamadı.

Oksijen Tüpümü Tasma Gibi Kullanıyorlar

O anda, hastalığım ile ilgili haberleri sevdiklerimle paylaşma konusunda mizahın ne kadar yararlı bir başa çıkma stratejisi olabileceğini anladım. Aile dostumuzun kahkaha patlatması, üzüntü ifadesinin ardından bize rahatlama getirdi. Diğer hafif konulara geçmeden önce konuşmamıza devam ettik, tanı aldığımdan beri hayatımı nasıl yönettiğim hakkında konuştuk.. İyi bir kahkahadan sonra hastalığım hakkında açıkça konuşmak için daha iyi bir ortamın oluştuğunu söyleyebilirim.

Ayrıca, mizah, ek oksijen kullanma ihtiyacım konusunda da faydalı oldu. Çok konuşmaya meyilliyim ve biraz da sosyal birisi olarak tanınıyorum. İş arkadaşlarım ve ben bir toplantıya ya da kahve içmeye giderken genellikle ofiste başka biriyle konuşmak için dururum. İş arkadaşlarımın çoğu benim için oksijeni sormadan taşıdığı için minnettarım, bu yüzden sadece yanlarına yürümek zorundayım. İş arkadaşlarımın birinin dediği gibi "sallanmaya başladığımda, kanül çizgimde hafifçe bir iz bırakarak gitmemiz gerektiğini gösteriyor. Odaklanmam gerektiğinde insanların kanülümü tasma olarak kullanması şaka haline geldi. Bu gibi durumlar yaşandığında gülüyoruz, ek oksijen kullanmak zorunda kalmamdaki hayal kırıklığımı hafifliyor.