Işıkla Aktive Olan Nanopartiküller, Mevcut Antibiyotikleri Güçlendirebilir

Çoklu ilaç dirençli (MDR) bakterilerin artışı, küresel sağlık için giderek artan bir endişe yaratmaktadır ve yeni antibiyotiklerin eksikliği ile bu endişe daha da artmaktadır. Yaygın MDR enfeksiyonlarını tedavi etmek için yeni antibiyotik sınıfları veya antibiyotik adjuvanları gerekmektedir. Reaktif oksijen türlerin (ROS), antibakteriyel etki sırasında rol oynadığı gösterilmiştir. Bununla birlikte, ROS'un antibiyotiklerin neden olduğu bakteriyel öldürücülüğe doğrudan katkıda bulunup bulunmadığı veya bunun bir sonucu olup olmadığı henüz anlaşılamamıştır.

Colorado Boulder Üniversitesi'nden yeni bir araştırmaya göre, kuantum noktacıkları olarak da bilinen ışıkla aktive olan nanopartiküller, E. coli ve Salmonella gibi antibiyotiğe dirençli bakterilerle savaşmak için kullanılan antibiyotik tedavilerinin etkinliğinde önemli bir artış sağlayabiliyor. Bulgular, savunmalarını yeni antibiyotik tedavilerinden daha hızlı bir şekilde geliştiren çoklu ilaç dirençli patojenleri tedavi etmek için geliştirilebilir.

Araştırmacılar, belirli klinik izolat isolate enfeksiyonları için mevcut antibiyotikleri, seçici olarak konuşlandırılabilen ve belirli dalga boylarındaki ışıkları kullanarak aktive edebilen veya etkisiz hale getirilebilen, nanomanyetik kuantum noktacıkları sunarak yeniden güçlendirmeyi başardılar.

Noktacıklar Antibiyotikleri Güçlendirebilir

Noktacıklar, bulaşıcı bakterilere geleneksel olarak saldırmak yerine, bakterilerin metabolik ve hücresel süreçlerine müdahele eden ve orijinal antibiyotiğe daha duyarlı hale getiren bir mücadele tepkisini tetikleyen kimyasal bir süperoksidi serbest bırakıyor.

Araştırmacılar, spesifik ROS süperoksitin ayarlanabilir akımını üretmek üzere tasarlanmış bir ışıkla aktifleştirilmiş nanopartikülün, Escherichia coli, Salmonella enterica ve Klebsiella pneumoniae'nin klinik MDR izolatlarında antibiyotik aktivitesini güçlendirdiğini gösterdiler. Bu izolatların yüksek derecede antibiyotik direncine rağmen, kombinasyonların % 75'inden fazlasındaki süperoksit üreten nanopartikülleri ve çeşitli etki mekanizmalarıyla bakterisit ve bakteriyostatik antibiyotikler arasında sinerjik bir etkileşim olduğunu gördüler. Bu potensiyasyon sonucunda, klinik izolatların etkili antibiyotik konsantrasyonu, ilgili duyarlı/dirençli kırılma noktasının 1000 katı altına düşürüldü.