İyi Aşçılık Becerileri Sağlıklı Beslenme Alışkanlığı Kazandırmıyor

Yemek yapma becerilerinin eksikliği, zayıf diyet seçeneklerine bağlandı, ancak İspanya'daki aşçılık okulu öğrencileri üzerinde yapılan bir araştırma, daha iyi mutfak becerilerinin her zaman daha sağlıklı yeme alışkanlığına dönüşmediğini buldu. İspanya'daki Alicante Üniversitesi'nde araştırmacılar, İspanya'nın Santa Pola kentinde yemek pişirme ve gastronomi eğitimi alan 17 ila 24 yaşlarındaki 108 İspanyol öğrenciyi araştırdı. Öğrencilerden yeme alışkanlıkları ile ilgili soruları cevaplamalarını istediler ve Akdeniz beslenme alışkanlığına ne kadar uyduklarını belirlemek için bunları bir ölçekte derecelendirdiler. Bu diyet taze meyve ve sebzeler, deniz ürünleri, fındık, zeytinyağı ve kırmızı şarap içerdi, ancak çok az kırmızı et veya şeker içerdi ve düşük kalp krizi oranları ve daha uzun yaşam süreleri ile bağlantılı olduğu görüldü. Akdeniz diyetine uymalarının ölçümünde, yüzde 26'sının yüksek derecede uyduğu ve yüzde 14'ünün az uyduğu görüldü.

Aşçılık Öğrencilerinin Beslenme Alışkanlıkları

Her ne kadar diyet önerileri günde 5 ila 10 porsiyon meyve önerse de, öğrencilerin sadece yarısı her gün bir parça meyve yiyor ya da meyve suyu içiyordu. Öğrencilerin yüzde 60'ından fazlası günde iki kez sebze yemedi ve üçte birinden fazlası genellikle haftada en az bir kez bir fast-food restoranına gittiklerini söyledi. Çocuklar ve genç yetişkinler arasında obezite ile mücadele için yapılan önceki araştırmalar, yemek pişirme derslerinin meyve ve sebze alımını arttırdığını bulmuştur. Ancak bu araştırmada tam tersine, yemek pişirme dersleri olan catering öğrencileri yetersiz meyve ve sebze tüketimi gösterdiler.

Araştırmacılar ayrıca beslenme alışkanlıklarını değiştirmek için beslenme eğitiminin gerekli olabileceğini öne sürüyorlar. Bu öğrencilerin dersleri incelenince insan beslenmesine adanmış hiçbir ders bulunmadığı ve derslerinin yüzde 0,8'inden az bir bölümünün beslenme alışkanlığı ve sağlıklı beslenme hakkında genel bilgiler içerdiğini buldular. Bu araştırmanın kısıtlılıklarından söz edecek olursak, çalışma az sayıda katılımcı ile sınırlıydı ve öğrenciler eğitimleri boyunca ilerledikçe çalışma ne gibi değişiklikler gösterdiklerini takip eden bir yapıya sahip değildi. Katılımcıların sağlıksız beslenme tercihlerinin öğrenci yaşam tarzlarıyla bağlantılı olması ve öğrencilikten sonra ilerleyen zamanlarda beslenme alışkanlıklarının daha sağlıklı hale gelmesi olasılığına dikkat çektiler.