Juvenil İdiyopatik Artrit Tedavisinde Son Gelişmeler

Son yirmi yılda, juvenil idiopatik artritin (JIA) tedavisinde, erken agresif müdahalelere yönelik artan eğilim ve yeni biyolojik ilaçların mevcudiyeti ile devrim yaşanmıştır. 2017 yılında, üç yeni randomize kontrollü çalışma, poliartiküler JIA'da iki hedefe yönelik tedavinin etkinliğini ve tolerabilitesini değerlendirmiş ve metotreksatın oligoartritli çocuklarda intraartiküler kortikosteroid enjeksiyonunun etkisini artırabildiğini ve uzatabildiğini göstermiştir. Tedavi önerileri, konsensus tedavi planları ve optimal bakım önerileriyle ilgili son yayınlar, JIA'nın yönetiminde daha akılcı bir yaklaşımı desteklemektedir. Bu çabalar, dünya çapında pediatrik romatoloji merkezlerinde hastalıkların tedavisi ve izlenmesi için protokollerin daha iyi uyumlaştırılması için değerli bir platform sunmaktadır.

Hedefe yönelik tedavi stratejisinin dahil edilmesinin, JİA'lı çocuklarda sonuçları iyileştirebileceğine dair güçlü kanıtlar bulunmaktadır. Uluslararası konsensüs çalışmaları, JIA'da hedefe yönelik tedavi önerilerinin geliştirilmesine yol açmıştır. Öneriler öncelikle pediatrik romatologları ve JİA'lı hastaların bakımıyla ilgilenen diğer sağlık profesyonellerini hedeflemektedir. Ebeveynler ve hastalar, bu öneriler hakkında bilgilendirilmeleri gereken bir başka önemli hedef kitledir ve engelliliğin önlenmesi veya en aza indirilmesinde potansiyel rolleri vardır.

JİA için Daha İyi Biyobelirteçler

Biyolojik belirteçlere veya görüntüleme ölçümlerine yönelik tedavinin hedeflenmesinin, tek başına klinik hedeflere kıyasla daha iyi sonuçlar sağlayıp sağlamadığı konusunda yoğun bir tartışma vardır. Bu alternatif hedeflere yönelik bugüne kadar yapılan çalışmalar, üstünlüklerini belirtmelerine izin vermemektedir. Bununla birlikte, JİA'da klinik, biyolojik belirteç veya görüntüleme gerilemesini hedefleyen hedefe yönelik tedavi yaklaşımının, önümüzdeki dönemde araştırmalar için önemli bir alan oluşturacağı öngörülmektedir.

JİA'lı çocuklarda inaktif hastalığa yakalanma potansiyeli belirgin bir şekilde arttığından, randomize kontrollü araştırmalara acil ihtiyaç duyulmaktadır. Klinik veri tabanlarının analizi ve hastalığın daha iyi tanımlanmasının ardından ilaçların kesilmesine rehberlik edecek uzman tavsiyeleri bulunmaktadır. Gelecekteki çalışmalar için bir başka önemli konu, tedavi kesildikten sonra hastalık alevlenmesinin öngördürücülerini belirlemektir. Şimdiye kadar, immünolojik biyolojik belirteçler, özellikle miyeloid ilişkili proteinler (MPR8 / 14), demografik ve klinik parametrelerden ve ultrasondan daha umut verici görünmektedir. Bununla birlikte, tüm potansiyel öngördürücüleri tanımak için iyi tasarlanmış prospektif çalışmalar yapılmalıdır.