Kalori Kısıtlaması Sonrası Rebound Kilo Alımını Önleyebilecek Bir Enzim Bulundu

Dünya çapındaki obezite prevalansı endişe verici bir oranda artmakta ancak tedavi seçenekleri sınırlı kalmaktadır. Obezite yönetimine ve önlenmesine yönelik temel yaklaşım daha dengeli bir diyet ve daha fazla fiziksel egzersiz içeren daha sağlıklı bir yaşam tarzı benimsemektir. Başarılı bir kilo kaybı sağlamasına rağmen, kalori kısıtlaması ile kilo kaybı genellikle rebound kilo alımı nedeniyle başarısız olur. Değişikliğe uğramış hipotalamik nöro-mimari ile birlikte diyet sonrası hiperfajinin, bu istenmeyen sonucun doğrudan bir nedeni olduğu düşünülmektedir. Kalori eksikliğine yanıt olarak, iştahı tetikleyen hormon olan açil-ghrelin dolaşımdaki seviyeleri keskin bir şekilde yükselir.

Yapılan yeni bir çalışmada, açil-ghrelin ve reseptörünün duyarlılığının uygun bir şekilde modüle edilmesinin enerji alımını olumlu etkileyeceği ve vücut ağırlığı ayar noktasını yeniden programlayacağı düşünülerek, diyetle indüklenen obezitenin bir fare modelinde, acyl-ghrelini hidrolize edici enzim olan butirilkolinesterazın (BChE) viral gen aktarımı uygulandı. Araştırmacılar, farelerde ghrelin üretimini bloke etme veya sınırlaman potansiyeline sahip bu enzimin etkilerini test ettiler.

BChE ile İştah Kontrol Altına Alınabilir Mi?

Araştırmacılar, BChE aşırı ekspresyonunun dolaşımdaki açil-grelin düzeylerini azalttığını, kalori kısıtlaması ile provoke edilen ghrelin sinyalizasyonunu baskıladığını ve merkezi ghrelin sensivitesini restore ettiğini gözlemlediler. Sağlıklı vücut ağırlıklarının korunmasına ek olarak, BChE ile tedavi edilen farelerin makul diyet sonrası gıda alımları vardı ve normal glikoz homeostazı gösteriyorlardı. Spontan aktivite ve enerji tüketimi, vücut ağırlığının geri kazanımından sonra tedavi edilen ve tedavi edilmemiş fareler arasında anlamlı bir fark göstermedi. Bu, BChE gen transferinin, uzun vadede enerji tüketimini değiştirmediğini düşündürdü.

Araştırmacılar elde ettikleri bu bulguların, BChE tedavisinin kalori kısıtlaması ile birleştirilmesinin insan obezitesinin tedavisinde ve ömür boyu kilo yönetimine yardımcı olmasında etkili bir yaklaşım olabileceğini gösterdiğini ancak bu yaklaşımın etkinliğini teyit etmeden önce bu sonuçların insan katılımcılarında çoğaltılması gerektiğini belirttiler. Bu bulguların obezite yönetimine sadece daha etkili bir yaklaşım getirmekle kalmayıp aynı zamanda diyabet, metabolik sendrom ve yağlı karaciğer hastalığı gibi diğer metabolik hastalıkların önleyici tedavilerinde yarar sağlayacağını umduklarına dikkat çektiler.