Kanser ve Egzersiz

Amerikan Kanser Derneği (ACS), Amerikan Spor Hekimliği Birliği (ACSM), Avustralya Egzersiz ve Spor Bilimi, Ontario Kanser Bakımı ve Klinik Onkoloji Birliği gibi çok sayıda ABD’li ve uluslararası kuruluş, kanserli ve kanseri geride bırakmış hastalar için egzersiz önerileri yayınladı. Avustralya Derneği Mart 2018'de ACSM, Egzersiz ve Kanseri Önleme ve Kontrol Konulu İkinci Bir Yuvarlak Masa Toplantısı düzenledi. Bu ikinci Yuvarlak Masa Toplantısı, birçok disiplinden 17 örgüt katıldı. Toplantının amacı kanser önleme ve kontrolü ile ilgili önceki önerileri gözden geçirmek ve güncellemekti.

2018 ACSM Yuvarlak Masa Toplantısı'ndan ilk makale, egzersizin, kanser geliştirme riskinin daha düşük olması ve kanser teşhisi sonrası sağkalımın artmasıyla ilişkili olduğuna dair kanıtlar sunmaktadır. Bu incelemeden elde edilen kanıtların ve bu konuyla ilgili diğer yeni incelemelerin bir özeti makalede sunuldu. ACSM uzman paneli de son zamanlarda yapılan incelemelerle aynı fikirdeydi ve egzersizin en az 7 kanser türünü önlediği, egzersiz öneren önemli kanıtlar olduğu sonucuna varıldı. Meme, kolon ve prostat kanseri olan hastalarda egzersiz, kansere özgü sağkalımda iyileşme ile ilişkili bulunmuştur.

Davranış Değişikliği En Büyük Engel

Son zamanlarda, Amerikan Spor Hekimliği Koleji, kanserden korunma ve bunun yanı sıra çeşitli kanser sağlığı ile ilgili sonuçların (örneğin, yorgunluk, endişe, depresyon, fonksiyon ve yaşam kalitesi) önlenmesi ve tedavisi için egzersiz rehberliğini güncellemiştir. Bu kurallara rağmen, halen aktif kansere sahip ve kanseri yenip geride bırakmış insanların çoğunluğu düzenli bir fiziksel aktiviteye sahip değildir. Bu olumsuz durumun nedenleri arasında, onkoloji alanında çalışanların, hastaların değerlendirilmesi sırasında egzersizin tavsiye edilmesi ve yönlendirilmesindeki rolünü açıklamakta gösterdikleri eksikliktir. Araştırmacılar uygulamadaki bu eksiklikleri gidermek için Amerikan Spor Hekimliği Koleji Egzersiz İçi Tıp girişimini kullanmayı önermektedir. Bu basit öneri, klinisyenlerin hastaları hem ev temelli hem de toplum temelli egzersizlere değerlendirmeleri, tavsiyeleri ve yönlendirmeleri veya ayakta tedavi rehabilitasyonunda daha fazla değerlendirme ve müdahale için yapılmasını içermektedir. Bunu yapmak için uygun profesyonellerle bakım koordinasyonunun yanı sıra klinisyenlerin, hastaların ve rehabilitasyon ve egzersiz programlamasını yapanların davranışlarındaki değişikliklerin yapılması gereklidir. Uzmanlar davranış değişikliğinin, önerilen uygulama değişikliklerini yürürlüğe koyulması yolunda karşılaşılacak birçok zorluktan biri olduğunu belirtiyorlar. Diğer uygulama zorlukları arasında triyaj ve sevk kapasitesi, program kaydına olan ihtiyaç, maliyetler ve tazminat ve işgücü gelişimi sayılabilir.

Sonuç olarak, araştırmacılar, bu konu ile ilgili kilit paydaşların ihtiyaç duydukları altyapıyı ve kültürel adaptasyonları oluşturulması için harekete geçmeye çağırdılar ve böylece kanserden muzdarip insanların mümkün olduğu kadar aktif bir yaşam yaşayabilmelerinin mümkün olabileceğini ileri sürdüler.