KLL ve Genişlemiş Proliferasyon Merkezi Varlığı

Kronik lenfositik lösemi / küçük lenfositik lenfoma (KLL / SLL) ile ilişkili lenf nodlarında genişlemiş proliferasyon merkezlerinin (PC'ler) varlığı, olumsuz klinik sonuçlarla ilişkilendirilmiştir, ancak kemik iliğindeki (BM) PC'lerin sıklığı ve önemi açık değildir. Bu sebeple ABD’de yeni bir çalışma yapıldı.

Çalışma grubu, PC'lerin mevcut olduğu KLL'nin BM tutulumu olan 36 hastayı içerdi. Araştırmacılar bu grubu, morfolojik olarak ayırt edilebilen PC'ler olmaksızın KLL'nin bulunduğu 110 rastgele seçilmiş BM örneği ile karşılaştırdı. BM'de PC'leri olan hastalar daha genç (medyan yaş, 53’e karşı [dağılım 18-71], 58 [31-82], P = .007), daha sık B semptomları (% 27.8'e karşı% 8.2, P =) .0076), daha sık Rai evre IV hastalığı (% 30.6'ya karşı 17.3, P = .020), daha yüksek serum laktat dehidrogenaz (P = .0037) ve beta-2 mikroglobulin (P = .0001) düzeyleri ve daha düşük hemoglobin (P = .026) ve trombosit sayısı (P = .0422) olan bireylerdi.

Kemik İliği’nde PC Varlığı Olumsuz Sonuçlara Yol Açtı

TP53 modifikasyonları, (% 45.4'e karşı% 18.7; P = .0049) kompleks karyotip (% 26.4'e karşı% 9; P = .019) BM'de PC’li hastalarda daha sıktı. ZAP70 veya CD38 pozitifliğinin veya IGHV mutasyon durumunun sıklığında anlamlı fark yoktu. İlk tedavi için ortanca süre BM'de PC'leri olan hastalarda daha kısa olmuştur (7'ye karşı 19 ay, P = .047) ve Richter sendromu sıklığı daha yüksektir (% 14'e karşılık% 4, P = .041).

BM'de PC'leri olan hastaların kontrol grubuna kıyasla genel sağkalımları anlamlı olarak daha kısa idi (medyan 249.3 ve ulaşılamadı; P = .0241). Bu veriler, KLL'nin dahil olduğu BM örneklerinde PC'lerin tanımlanmasının olumsuz prognostik özellikler ile ilişkili olduğunu düşündürmektedir.