Köpek Sahibi Olmanın Yaşlılık Dönemindeki Pozitif Etkileri

Köpek sahibi olan yaşlı yetişkinlerin bilişsel ve fiziksel engelli olma riski çok daha düşüktür, ancak kedisi olanlarda aynı yarar gözlenmemektedir. Köpeğinizi haftada birden fazla yürüyüşe çıkarmazsanız -veya başka bir egzersiz türüne katılmazsanız bu yararın oluşması yine düşük bir ihtimal olabilmektedir.

Japonya, Tsukuba'daki Ulusal Çevre Araştırmaları Enstitüsü'nden Yu Taniguchi ve meslektaşları, yaşları 65 ile 84 arasında değişen yaklaşık 11.000 kişiye önceden ya da şimdi bir kedi veya köpeğe sahip olup olmadıklarını sormuştur. Araştırmacılar daha sonra 3,5 yıl boyunca katılımcılarda bilişsel ve fiziksel engellilik başlangıcını izlemişlerdir.

Haftada bir kereden fazla egzersiz yapan köpek sahiplerinin, yaş, cinsiyet, gelir, sigara, diyet gibi sağlık faktörleri kontrol edildiğinde bile hiç köpek sahibi olmamış kişilere kıyasla fiziksel engelli olma olasılığının yaklaşık yarısı kadar az olduğunu bulunmuştur. Ekip ayrıca geçmişte köpek sahibi olan kişilerin de hiç köpek sahibi olmayanlara kıyasla yaklaşık yüzde 10 daha düşük engellilik riskine sahip olduğunu bulmuştur. Taniguchi, 'Köpek ile yapılan yürüyüş engellilik başlangıcı riskini azaltmada koruyucu bir etkiye sahip gibi görünen orta yoğunlukta bir fiziksel aktivitedir' demiştir.

Hasta hayvan barınağı veteriner yardım kuruluşu tarafından yapılan bir ankete göre, Birleşik Krallık'taki köpeklerin yaklaşık yüzde 13'ü günlük yürüyüş yapmamakta ve bu da hayvanlarda obezite ve mental sağlıkta bozulma ile sonuçlanmaktadır. Bu arada önceden ya da şimdi kedisi olan kişilerin engelli olma olasılığı hiç kedi sahibi olmamış kişilerle aynı bulunmuştur.

Sosyalleşme artışı engellilik riskinin azalmasıyla bağlantılı olduğundan, ekip ayrıca köpek sahipleri ve komşuları arasındaki sosyal etkileşim düzeyini de araştırmış ve fark saptamamıştır. Ekibe göre bunun nedeni evcil bir köpeğin sunduğu arkadaşlığın bilişsel sağlığa katkısı ve sınırlı insan etkileşimini telafi etmeye yardımcı olması olabilir.