Kronik Lenfositik Lösemi Tanısı Almış Bireylerin Ailelerinde Monoklonal B Hücresi Lenfositoz Görülme Sıklığı

Kronik lenfositik lösemi (KLL), tipik olarak periferik kanda ortaya çıkan olgun B hücrelerinden oluşan bir neoplazmdır. Şu anda, CD20, CD79b ve yüzey immünoglobulininin azalmış ekspresyonu ile birlikte CD5, CD19 ve CD23 ekspresyonunun bir immünofenotipine sahip klonal hücrelerle yaklaşık 5 * 109 / L'lik bir mutlak B hücresi lenfosit popülasyonu ile karakterize edilmektedir. Monoklonal B hücresi lenfositoz (MBL), aynı zamanda dolaşımdaki bir klonal B hücresi popülasyonuna sahip olan, ancak mutlak bir B hücre sayısı, 5 * 109 / L olan ve lenfadenopati, organomegali veya sitopeni kanıtı olmayan bir durum olarak tanımlanmaktadır. Bilim insanları, MBL’nin, hem spesifik klonal B hücresi immünofenotipi hem de B hücresi klonunun boyutu ile sınıflandırıldığını belirtmişlerdir. Yapılan çalışmalar MBL yaygınlığının genel popülasyonda yaklaşık %5 ila %12 ve MBL'nin KLL'nin öncü durumu olduğunu göstermiştir.

Yüksek sayıdaki MBL, mutlak B hücresi sayısının 0,5 * 109 / L telafi etmesi olarak tanımlanmakla birlikte tüm MBL'lerin %2'si ve tipik olarak klinikte lenfositozun çalışması sırasında tanımlanmaktadır. Yüksek sayıdaki MBL'nin yılda %1 ila %5 oranında tedavi gerektiren KLL'ye ilerlediği gösterilmiştir. Bununla birlikte, düşük sayıdaki MBL için açık KLL'ye ilerleme riski bilinmemektedir ve bugüne kadar, KLL'ye ilerleyen düşük sayıdaki MBL vakası bildirilmemiştir. KLL, kanserler arasında en yüksek ailesel hastalık risklerinden birine sahip olmakla birlikte KLL'nin aile öyküsünün, KLL gelişimi için bilinen en güçlü risk faktörü olduğu bildirilmiştir. Hem kanser hem de aile kayıtlarını kullanarak, KLL'li birinci derece akrabası olan bireylerin 8,5 kat artmış KLL riskine sahip olduğu bulunmuştur. Ayrıca, araştırmacılar, KLL hastalarının birinci derece akrabalarında MBL prevalansının %13 ila %18 olduğunu, genel popülasyonda bulunan %5 ila %12 yaygınlığından daha yüksek olduğunu gösterdiklerini belirtmişlerdir. Bu ailevi temel, KLL riskine kalıtsal bir genetik katkıyı güçlü bir şekilde desteklemektedir. Bu kalıtsal duyarlılığın doğrudan kanıtının, açıklayan genom çapında ilişkilendirme çalışmaları aracılığıyla bugüne kadar keşfedilen 41 ortak varyant tarafından sağlandığı bildirilmiştir.

KLL ailelerinden oluşan bir tarama kohortu

Yapılan bu çalışmada KLL ailelerinin akrabalarında MBL görülme sıklığı ve doğal seyri bildirilmiştir. Çalışmada araştırmacılar, 310 KLL ailesinde, yüksek duyarlılıktaki akış sitometrisi kullanarak 1045 akrabayı MBL için taradıklarını ve ileriye dönük olarak 449'unu takip ettiklerini bildirmişlerdir. MBL insidansı, doğrudan yaşa ve cinsiyete göre 2010 ABD nüfusuna göre ayarlanmış olmakla birlikte KLL kümülatif insidansı, Kaplan-Meier hayatta kalma eğrileri kullanılarak tahmin edilmiştir. Başlangıçta, MBL prevalansının %22 olduğu gözlemlenmiştir. 449 akraba arasında 8,1 yıllık medyan takip süresinden sonra 12 kişinin, 5 yıllık kümülatif insidansının %1,8 ile KLL'ye ilerlediği bildirilmiştir. Çalışmada sadece MBL'si düşük olan 139 akraba düşünüldüğünde, 5 yıllık kümülatif insidansın %5,7'ye yükseldiği gözlemlenmiştir. Son olarak araştırmacılar, 264'ünün başlangıçta MBL'sinin olmadığını, 60 kişide, medyan 6 yıllık takip süresinden sonra yaşa ve cinsiyete göre ayarlanmış insidansın %3.5 ile daha sonra MBL geliştirdiğini belirtmişlerdir. KLL ailelerinden akrabalardan oluşan bir tarama kohortunda, normal sayıdaki MBL'den yüksek sayıdaki MBL'ye KLL'ye ilerleme bildirilmiş olmakla birlikte, araştırmacılar bunun da düşük sayıdaki MBL'nin KLL'ye ilerlemeden önce geldiğini gösterdiğini ifade etmişlerdir. Sonuç olarak araştırmacılar, genel popülasyondakinden fazla olan düşük sayıdaki MBL'den yıllık %1.1'lik bir ilerleme oranı tahmin ettiklerini belirtmişlerdir.