Kronik Lenfositik Lösemili Hastalar İçin Prognostik İndeksler

Kronik lenfositik lösemi (KLL) batı ülkelerinde en sık görülen lösemidir ve belirgin klinik, moleküler ve prognostik heterojenite ile karakterizedir. Bu nedenle, 35 yıldan fazla bir süre önce Rai ve Binet sınıflamaları ortaya çıkmıştır. Her ne kadar bu sınıflandırmalar yaygın olarak kullanılsa da, hangi hastaların daha agresif bir progresyona sahip olacağını ve tedaviye daha kötü yanıt verebileceklerini tahmin etme konusunda bazı sınırlamalar göstermiştir. Son yıllarda, tümör süreci ve hastayla ilgili özellikleri ve biyolojik belirteçleri tanımlamak için birçok çalışma yapılmıştır. Klinik, biyolojik ve genetik değişkenleri içeren yeni prognostik indeksler (PI) onaylanmıştır. Bunlardan en önemlileri MD Anderson Cancer Center prognostik indeksi (MDACCPI), CLL-uluslararası prognostik endeksi (CLL-IPI) ve Barcelona-Brno biyolojik belirteçleri prognostik modelidir.

MDACCPI 2007 yılında, MDAnderson Kanser Merkezi (MDACC), KLL tanısı alan 1.674 hastanın retrospektif bir çalışmasına dayanarak tasarlanmıştır. Prognostik faktörler cinsiyet, yaş, mutlak lenfosit sayısı, β 2-mikroglobulin, Rai evresi ve etkilenen nodal bölgelerin sayısıdır. Her ne kadar bu PI, diğer gruplar tarafından yaygın bir şekilde doğrulanmış ve basit uygulaması nedeniyle oldukça faydalı olsa da, ana sınırlaması, dahil edilen parametrelerin, tümör yüküyle yakından ilişkili olması fakat genetik faktörlere bağlı olmamasıdır. Yakın geçmişte, bir prognostik modelde genetik, biyokimyasal ve klinik parametreleri birleştiren kronik lenfositik lösemi uluslararası prognostik indeksi (CLL-IPI), bir meta-analizin sonuçlarına dayanarak yayınlanmış ve daha sonra diğer yayınlarda doğrulanmıştır. CLL-IPI, TP53 / 17p-geninin mutasyon veya kromozomal durumu, serum β 2-mikroglobulin, IGHV mutasyon durumu, Rai / Binet klinik evresi ve yaş olmak üzere beş değişken içerir ve daha büyük veya daha düşük prognostik etkilerine göre bir skor belirler. Rutin klinik pratikte CLL-IPI kullanımını kolaylaştırmak amacı ile, BrnoHospital Üniversitesi Barselona Hastanesi’nin de dahil olduğu tedavi merkezleri tarafından gerçekleştirilen, sadece IGHV mutasyon durumu ve FISH sitogenetiğini içeren PI'nin basitleştirilmiş bir versiyonu önerilmiştir. CLL-IPI'ye benzer bir ayrımcı değer göstermiş ve aynı klinik evre grupları arasında farklı riskleri olan hastaları ayırarak yaştan bağımsız olarak uygulanmıştır.

Üç İndeks De Güçlü

İspanyol araştırmacılar, bu PI'lerin İspanyol hastalarda kullanımını karşılaştırmak amacıyla bir çalışma yaptılar. Yeni tanı konmuş ve daha önce farklı İspanyol kurumlarından tedavi edilmeyen 696 seçilmemiş KLL hastasının retrospektif bir analizini gerçekleştirdiler. Bu hastalara MDACC PI, CLL-IPI ve sadece biyolojik belirteçler modelini uyguladılar ve üç PI'nin bir karşılaştırmasını yaptılar.

Ortalama 46 aylık takip süresinde 394 hasta hayatta kaldı ve 187’si tedavi gördü. Ortalama genel sağ kalım (OS) 173 ay, ortalama tedavi süresi (TTFT) 32 aydı. Bu PI'leri uygularken tüm alt gruplar için OS ve TTFT'de anlamlı farklar elde edildi, CLL-IPI daha yüksek c-indeksi (OS için 0,676 ve TTFT için 0,757) ile yapıldı. Üç PI, farklı prognostik alt gruplarda hastaları ayırt edebildi. Hasta kohortunda, CLL-IPI, TTFT ve OS'yi öngörmede daha yüksek bir güce sahipti.

Araştırmacılar, üç PI’nin de, KLL tanılı hastaların klinik seyrini tahmin etme konusunda büyük bir yeteneğe sahip olduğunu belirttiler. Ayrıca, 17p- / TP53 mutasyonu ve IGHV'nin mutasyon durumu gibi sitogenetik ve moleküler değişkenlerin dahil edilmesinin belirgin bir prediktif kazanç kazandırdığını aktardılar.