Mesane Kanseri Sonrası Yaşam Kalitesi

Kas invaziv mesane kanseri (MIBC) geçirmiş olan hastalar, tedavi sonrası dönemde kanser tanısı ve tedavisinin fiziksel ve psikososyal yan etkilerini yaşamayı sürdürürler. Bu olumsuz yan etkilerin sağlıkla ilişkili yaşam kaliteleri üzerinde önemli bir etkisi vardır. Bugüne kadar, fiziksel aktivite ve psikososyal destek gibi rehabilitasyon müdahalelerinin, kanserden kurtulanların yaşam kaliteleri üzerinde olumlu bir etkisi olduğunu gösteren kanıtlar vardır. Ne yazık ki, MIBC kurbanları için rehabilitasyon veya hayatta kalma programları için özel bir kılavuz yok. Yapılacak olan yeni bir çalışmada MIBC’den kurtulanlarda egzersize dayalı ve psikososyal rehabilitasyon müdahalelerinin etkilerini değerlendirmek amaçlandı.

BMJ dergisinde yayınlanan bu incelemenin yaklaşımı Cochrane metodolojisiyle tutarlıdır. Randomize kontrollü çalışmalar ve randomize edilmemiş çalışmalar bu analize dahil edilecektir. Çalışmaya dahil edilmesi planlanan hastalar, MIBC tanısı alan ya da radikal sistektomi endikasyonu olan yüksek riskli non-MIBC hastalarıdır (≥18 yaş). Çalışmaya dahil edilen hastalara iki tür müdahale uygulanması planlanıyor: egzersiz ve psikososyal rehabilitasyon müdahaleleri. Birincil sonlanım ölçütleri, hasta tarafından bildirilen sonuçlar ve fiziksel uygunluktur. Araştırmalar, iki inceleme yazarı tarafından, Kontrollü Çalışmaların Cochrane Merkezi Kayıt Defteri, MEDLINE, Embase, Web of Science ve Fizyoterapi Kanıt Veritabanı'nı arayarak bağımsız olarak belirlenecektir. Üçüncü gözden geçiren, anlaşmazlıklar tarafından sorulacak. Önyargı riski Cochrane Collaboration aracı ve Newcastle-Ottawa Ölçeği kullanılarak değerlendirilecektir.

İncelenen çalışmaların homojen dağılımı yeterli ise, meta-analiz yapılması planlanıyor. Bu gözden geçirmenin geniş kapsama sahip olması etkin rehabilitasyon müdahaleleri hakkında kapsamlı bir görüşe sahip olmak için gereklidir. Bu çalışmanın sonuçlarının yakın gelecekte yayınlanması bekleniyor. Böylece mesane kanserinden kurtulan ancak fiziksel ve psikososyal advers etkileri yaşayan hastalarda etkili olabilecek rehabilitasyon yöntemlerinin belirlenmesi amaçlanıyor.