Mide Kanserini Önlemek Mümkün mü?

Gastrik kanserin, dünya üzerinde kanser sebepli ölümlere bakıldığında en yaygın üçüncü sebep olduğu görülüyor. Helicobacter pylori adı verilen ve mide ülseri oluşmasının başlıca sebebi olan kanserle enfekte olan insanlarda gastrik kanser gelişme riskinin normale göre çok daha fazla olduğu görülüyor.

Popülasyonun yaklaşık üçte ikisinin sistemlerinde H. pylori bakterisi bulunuyor ancak çoğunlukla herhangi bir huzursuzluk veya semptoma yol açmıyor. Ancak yine de kısa süreli antibiyotik ve proton pompa inhibitörü tedavisi ile eradike edilmesi mümkündür.

McMaster Üniversitesi araştırmacıları tarafından Cochrane kütüphanesi üzerinde yapılan sistematik bir analizle h pylori eradikasyonu ile gastrik kanser oluşumunun engellenme olasılığı araştırıldı. Çalışmada en az 1 hafta h. pylori tedavisi alınması ile plasebo ya da hiçbir tedavi alınmamasının etkilerini kıyaslamak üzere yayınlanmış tüm makaleler bir meta analize sokuldu. Çalışma sonucunda h. pylori eradikasyonu ile gastrik kanser insidansının azalıp azalmayacağı test edildi.

Çalışmaya dahil edilen yayınlarda en az 2 yıllık takip ve katılanlar arasında en az 2 tane gastrik kanser tanısı alınması şart koşuldu. Bu kirterlere uyan 6 çalışma ve 6500’den fazla erişkin çalışma popülasyonunu oluşturdu. Çalışmada genellikle antibiyotikle birlikte proton pompa inhibitörü kombine kullanımı ile h pylori eradikasyonu hedeflendi. Çalışmanın sonucuna göre 1 ya da 2 haftalık kombinasyon ile plasebo veya ilaç kullanmamaya göre anlamlı bir şekilde gastrik kanser oluşumunun engellendiği gösterildi.

Çalışma sonucuna göre H pylori eradikasyon tedavisi verilen hastalar için gastrik kanser oluşum oranı 51/3294 (%1.6) iken bu oran tedavi verilmeyen veya plasebo kullanan popülasyonda ise 76/3203 (%2.4) olarak hesaplandı. Ancak ölüm sayısı az olduğu için sağ kalım üzerindeki etki açısından herhangi bir kıyaslama yapılamadı.

Bu çalışma sonucuna göre 1 ya da 2 haftalık H pylori eradikasyonu ile belirli oranlarda gastrik kanser oluşumunun önüne geçilebilir. Bu konu üzerinde yapılacak daha ileri çalışmalar ile klinisyenler açısından bu tedavinin önemi daha net bir şekilde anlaşılabilir.