Mikrodalgada Plastik Atıklar Temiz Hidrojen Üretebilir Mi?

Araştırmacılar plastik atıkların her yerde karşımıza çıkan zorluğunun, modern tanımlayıcı plastisferin insan yapımı plastik çevre ve ekosistemi temsil etmesine yol açtığını belirtmişlerdir. Kimyagerler, plastik poşetleri, süt şişelerini ve diğer süpermarket ambalajlarını temiz bir hidrojen kaynağına dönüştürmek için mikrodalgalar kullanmışlardır. Araştırmacılar plastik atıkların, diğer yöntemler kullanılarak halihazırda hidrojene dönüştürülebildiğini ve plastiği dönüştürmek için ticari tesislerin geliştirildiğini belirtmişlerdir. Bununla birlikte, yeni bir yaklaşım, daha hızlı ve daha az enerji yoğun olma vaadini taşımaktadır. Oxford Üniversitesi'nden Peter Edwards, kendisinin ve meslektaşlarının plastik atıkların acımasız gerçekliğiyle yüzleşmek istediğini ve yalnızca İngiltere'nin her yıl 1,5 milyon ton üretim yaptığını belirtmiştir. Plastik torbalardaki hidrojenin yoğunluğu ağırlıkça yaklaşık yüzde 14 olduğundan, plastik, iklim değişikliğiyle mücadele etmek için temiz bir şekilde üretilmiş hidrojene bakan ülkeler için olası yeni bir kaynak sunmaktadır. Mevcut yaklaşımların çoğu, plastiği sentez gazına, bir hidrojen ve karbon monoksit karışımına dönüştürmek için ilk olarak 750°C'nin üzerindeki çok yüksek sıcaklıkların kullanılmasını ve ardından hidrojeni ayırmak için ikinci bir adımın kullanılmasını içermektedir.

Plastik atıklar için çekici bir potansiyel çözüm

Edwards ve ekibi bunun yerine plastiği bir mutfak blenderi ile küçük parçalara ayırmakla birlikte bir demir oksit ve alüminyum oksit katalizörüyle karıştırdıklarını bildirmişlerdir. Yapılan çalışmada 1000 watt'lık bir mikrodalga jeneratörüyle püskürtüldüğünde, katalizörün plastikte sıcak noktalar oluşturduğu ve hidrojeni dışarı atarak plastikteki gazın yüzde 97'sinin saniyeler içinde geri kazanıldığı gözlemlenmiştir. Araştırmacılar geriye kalan katı malzemelerin neredeyse tamamen karbon nanotüpler olduğunu belirtmişlerdir. Tek adımlı yaklaşım, plastiğin tamamını değil, sadece katalizörü ısıtmak gibi bir avantaja sahip olmakla birlikte plastik mikrodalgaları absorbe etmediğinden, enerji kullanımında sonuçsuz kalmaktadır.

Edwards, sonuçların plastik atıklar için çekici bir potansiyel çözüm ortaya çıkardığını ifade etmiştir. Ayrıca Edwards her test için yaklaşık 300 gram plastik kullanılarak sadece küçük ölçekte yapılmasına rağmen, daha büyük deneyler planlandığını sözlerine eklemiştir.