MS’te Otolog Kök Hücre Transplantasyonundan Sonra Ne Oluyor?

Multiple skleroz (MS), merkezi sinir sisteminin (MSS) kronik otoimmün bir hastalığıdır. MS’te otoreaktif immün hücrelerin MSS'ye infiltrasyonu ve enflamatuar sitokinlerin salınmasının, nöronal demiyelinizasyonu ve hasarı teşvik ettiği düşünülmektedir fakat yeni kanıtlar B hücreleri ve NK hücreleri gibi diğer başka immün hücre tiplerinin de hastalıkta rol oynadığını ortaya koymaktadır. Dolaşımdaki T ve B hücre popülasyonlarının dağılımı ve fonksiyonundaki değişiklikler, hastalık aktivitesi ile korelasyon göstermektedir ve MS'li hastaların MSS'sinde gözlemlenen değişiklikleri yansıtmaktadır.

MS için kalıcı bir tedavi olarak, tek yüksek doz immünsüpresif terapinin (HDIT) ardından otolog hematopoetik hücre transplantasyonu (HSCT) stratejisi umut vaat etmektedir. HDIT / HSCT'nin Hematopoetik Hücre Transplantasyonu Yineleyen Düzelen (Relapsing-Remitting) Multipl Skleroz (HALT-MS) faz II çalışmasında, tedaviden 5 yıl sonra olaysız sağ kalım oranı % 69,2 olarak raporlanmıştır. Bu tedavinin mekanik mantığı, ilk önce hastalığı devam ettirdiği düşünülen patojen otoreaktif hücreleri ortadan kaldırmak ve bunları hastalık-spesifik antijenlere karşı immün toleransı destekleyebilecek yeni bir bağışıklık repertuarı ile değiştirmektir. Amerika’dan araştırmacılar, HALT-MS araştırmasında HDIT/HSCT tedavisinden önce ve sonra, MS hastalarının periferik kanlarında farklı T hücre alt gruplarının repopülasyon kinetiği, bileşimi, aktivasyonu ve sitokin profillerini tanımlamak için, çok parametreli flow sitometri ile birlikte kütle sitometrisini (CyTOF) kullandılar. Lenfopenik MS hastalarında lökosit repopülasyon dinamiklerini periferik kan lökositleri analizi ile incelediler.

Araştırmacılar, bağışıklık hücre alt gruplarının repopülasyonunun, klinik sonuca bakılmaksızın, tedaviden 2 yıl sonra incelenen tüm hastalar için benzer olduğunu gördüler. 2. ayda, monosit ve NK hücreleri orantısal olarak daha fazla bulunurken, CD4 T hücreleri ve B hücreleri başlangıç ​​seviyesine göre az bulundu. T hücresi bölmesindeki daha erken zamanda gözlemlenen değişikliklerden farklı olarak, B hücreleri, orantısal olarak daha fazlaydı ve naif B hücrelerinin oranında genişleme, tedaviden 1 ve 2 yıl sonra gözlemlendi. T hücre bölmesinde, efektör bellek ve CD4 ve CD8 T hücrelerinin geç efektör alt grupları oranı, CD45RA-Treg'lerin ve Th1 hücrelerinin oranlarındaki geçici artışlarla birlikte ve Th17.1 hücrelerinde bir azalma ile birlikte arttı. Çalışılan tedavi etkilerinin hiçbiri klinik sonuçlarla korele olmamasına rağmen, 5 yıllık bir çalışma boyunca sağlıklı kalmış olan hastalar, kök hücre transplantasyonundan önce periferdeki bellek CD4 ve CD8 T hücrelerinin mutlak sayılarında belirgin olarak daha yüksekti.