MS’te Relapslarda T hücrelerinin Rolü Nedir?

Multipl skleroz (MS), merkezi sinir sisteminin (MSS) dejeneratif, otoimmün bir hastalığıdır. MSS’e sızan otoreaktif lenfositler, nöronların miyelin kılıfına saldırır, tekrarlayıcı ve ilerleyici sakatlığa neden olur. İnsan deneklerden ve hayvan modellerinden elde edilen genetik ilişki çalışmaları, CD4+ T hücrelerinin önemli patojenik rol oynadığını göstermektedir. MS, tekrarlayan ya da ilerleyici formlarda seyredebilir.

Deneysel otoimmün ensefalomiyelitli (EAE) farelerde, IFN-g üreten T-box transkripsiyon faktörü (T-bet) + TH1 hücreleri ve IL-17 üreten retinoik asit reseptörüne bağlı orphan reseptör gt (RORgt)+ TH17 hücreleri gibi CD4+ T hücre alt grupları hastalığa aracılık edebilir. Dahası, GM-CSF'nin EAE'yi indüklemesi gerekmektedir EAE’yi indüklemek için GM-CSF’e ihtiyaç vardır ve MS hastalarının beyin omurilik sıvılarında (BOS) GM-CSF üreten T hücreleri mevcuttur. Hem TH1 hem de TH17 hücreleri GMCSF üretebilir. Miyelin reaktif T hücreleri sağlıklı kişilerde ve MS'li hastalarda düşük frekanslarda bulunurken, MS'li hastalardaki myelin bazik protein (MBP) spesifik T hücreleri, artmış miktarda proinflamatuvar sitokin üretirler. Bununla birlikte, MS hastalarının periferik kanlarındaki patojen prekürsör T hücrelerinin fenotipleri tanımlanmalıdır.

MS, çeşitli nörotropik virüsler ve özellikle EBV ile ilişkilendirilmiştir. Moleküler taklit, olası bir mekanizma olarak önerilmiştir, çünkü dejenere bir T hücre reseptörlü (TCR) bazı EBV'ye özgü T hücreleri, miyelin antijenleriyle çapraz reaksiyona girer. Bununla birlikte, MS'e neden olan tek bir virüs tanımlanmamıştır ve MS hastalarında viral enfeksiyonların rolü hala tartışılmaktadır.

İtalya’dan bir grup araştırmacı, MS'li hastalarda potansiyel patojenik otoreaktif T hücrelerini ve koruyucu antiviral T hücrelerini tanımlamayı ve karakterize etmeyi amaçlayan bir çalışma yaptılar. Araştırmacılar, sağlıklı kişilerde ve MS'li hastalarda, sitokin üretimi, gen ekspresyonu, plastisite, homing potansiyelleri, kendi antijenlerine ve viral antijenlere karşı reaktiviteleri için periferik kan veya beyin omurilik sıvısından, CD4+ yardımcı T hücre alt gruplarını analiz ettiler. Aynı zamanda, tedavi edilmemiş ve fingolimod veya natalizum ile tedavi edilen MS hastalarındaki sıklıklarını değerlendirdiler.

Araştırmacılar, TH1 / TH17 merkez bellek (TH1 / TH17CM) hücrelerinin, hastalık skoru yüksek, tekrarlayıcı seyir gösteren MS hastalarının periferik kanlarında selektif olarak artmış olduğunu gördüler.TH1 / TH17CM hücreleri, klasik TH17 hücreleriyle yakından ilişkiliydi fakat daha patojenik özelliklere sahipti. Bunlar lenf nodları ile MSS arasında iletim yapabiliyorlardı ve ensefalitojenik sitokinler üretebiliyorlardı. Aktif MS hastalarının beyin omurilik sıvısı, CXCL10 için zenginleştirilmişti ve yoğunlukla CXCR3-eksprese eden TH1 ve TH1 / TH17 alt-gruplarını içeriyordu. Bununla birlikte, TH1 hücreleri virüslere karşı sürekli tepki verirken, TH1 / TH17CM hücreleri sağlıklı kişilerde John Cunningham virüsü ile kuvvetli tepki verirken, MS'li hastalardaki miyelinden türeyen kendinden antijenlere tepki gösterdi.

Araştırmacılar, otoreaktif TH1 / TH17CM hücrelerinin, MS'li hastalarda genişlediğini ve MSS'ye seyirci istihdamından sonra nükslere katkıda bulunduğunu, buna karşılık TH1 hücreleri immün sürveyans yaptığını ileri sürdüler. Böylece, TH1 / TH17 hücrelerinin seçici olarak hedeflenmesinin, John Cunningham virüs bağımlı progresif multifokal ensefalomiyelite neden olmadan, nüksleri inhibe edebileceğini belirttiler.