Neden Bazı İnsanlar Kaygıya Daha Yatkındır?

Yüksek sürekli kaygı, duygu düzenleme devresi boyunca değişen aktivite, kaygı bozuklukları ve depresyon gelişme riski ile ilişkili olmakla birlikte bu devre, serotonin tarafından yoğun bir şekilde modüle edilmektedir. Yapılan bu çalışmada araştırmacılar, bazı insanların neden afektif bozukluklar geliştirmeye karşı daha savunmasız olabileceğini anlamak için, beynin duygu düzenleme devresi boyunca serotoninle ilişkili gen ifadesinin, model olarak ortak marmoset (Callithrix jacchus, karışık cinsiyetler) olarak sürekli kaygıdaki bireysel farklılıkların altında olup olmadığını araştırdıklarını belirtmişlerdir.

Çalışmada ilk olarak, serotonin taşıyıcısının (SLC6A4) ve serotonin reseptörü (HTR1A, HTR2A, HTR2C) genlerinin bölgeye özgü ekspresyonunun anksiyete benzeri davranışlarla ilişkisini değerlendirilmiş olup ikinci olarak yüksek özellikli kaygılı fenotipin iki temel özelliği anksiyeteyi tetikleyen uyaranlara yüksek yanıt verme ve abartılı koşullu tehdit yanıtının nedensel rollerinin araştırıldığı bildirilmiştir. Araştırmacılar serotonin reseptörlerinin ekspresyonunun, hedeflenen beyin bölgelerinin hiçbirinde anksiyete benzeri davranışlarla anlamlı bir ilişki göstermezken, özellikle sağ ventrolateral prefrontal korteks içinde ve en güçlü şekilde sağ amigdalada, anksiyete benzeri davranış ile pozitif olarak ilişkili bulunduğunu belirtmişlerdir. Amigdala serotonin düzeyleri ile bir hayvanın tehdide duyarlılığı arasındaki nedensel ilişki, seçici bir serotonin geri alım inhibitörü olan sitalopramın doğrudan amigdala infüzyonları ile doğrulanmış olup hem anksiyete benzeri davranışlar hem de koşullu tehdit kaynaklı yanıtlar, amigdaladaki serotonin geri alımının engellenmesi ile azaltılmıştır.

Duygu düzenlemesinde yer alan beyin bölgelerinde serotonerjik gen ekspresyonunun araştırılması

Çalışmanın bu bulguları birlikte yüksek amigdala serotonin taşıyıcı ekspresyonunun yüksek özellikli kaygılı fenotipe katkıda bulunduğunu kanıtldığı gibi SSRI'lar tarafından tehdit reaktivitesinin azaltılmasının amigdaladaki eylemlerinden kaynaklanabileceğini göstermektedir. Ayrıca buradaki bulgular araştırmacılara, serotonin sisteminin, bireyin insan olmayan primatlarda anksiyete ve korku gibi tehdit kaynaklı olumsuz duyguları ifade etmesinin altında yatan anlayışlarına katkıda bulunduğunu göstermiştir. Duygu düzenlemesinde yer alan beyin bölgelerinde serotonerjik gen ekspresyonunun araştırılması, ventrolateral perfrontal kortekste ve en kuvvetli olarak amigdalada serotonin taşıyıcı gen ekspresyonunun, ancak serotonin reseptör genlerinin hiçbirinin anksiyete benzeri davranışlardaki bireyler arası farklılıkları öngörmediğini ortaya çıkarmıştır.

Sonuç olarak yapılan araştırmacılar yapılan bu çalışma ile amigdala serotonin geri alımının seçici serotonin geri alım inhibitörleri ile hedeflenmesinin, yüksek özellikli anksiyete fenotipinin iki temel özelliğinin ifadesini tersine çevirerek amigdala serotonin taşıyıcısı ve bir hayvanın tehdide duyarlılığı olan kaygı uyandıran belirsiz ve belirli koşullu tehdide karşı duyarlılığa yüksek tepki arasındaki nedensel ilişkiyi doğruladığını ifade etmiştirler.