Nörodejeneratif Hastalıklarda Bakım Sağlayıcıların Mental Sağlığı Mortaliteyi Etkiliyor

Demans ve diğer nörodejeneratif hastalıklar tüm vücut fonksiyonlarında ciddi düşüşlere neden olur. Bu nedenle, birçok hastanın, günlük yaşamlarında bakım sağlayıcı birilerinin yardıma ihtiyacı vardır. Hastaların, hastalık başlangıcından sonraki sağ kalımları büyük farklılıklar gösterir ve bunda hastalığın doğası ve şiddeti önemli rol oynamaktadır. Bu hastalara bakım sağlamakta son derece stresli olabilir ve pek çok bakım sağlayıcının mental sağlıklarında bozulmalar gözlenir. Mevcut literatürde, hasta mortalitesini etkileyen bazı hasta faktörleri ortaya konsada, bakım sağlayıcılarla ilişkili faktörlerin hastanın mortalitesini nasıl etkilediğini inceleyen az sayıda çalışma yapılmıştır.

Amerika’dan araştırmacılar, geniş bir yelpazede nörodejeneratif hastalıklara sahip 176 hasta ve bu hastaların bakım sağlayıcıları çifti üzerinde yaptıkları bir çalışmada, kötü bakım sağlayıcı mental sağlığının hasta mortalitesi ile ilişkisini araştırdılar. Araştırmacılar çalışmalarına, 2007-2012 yılları arasında California Üniversitesi (UC) San Francisco Hafıza ve Yaşlanma Merkezi'nde (MAC) tanı alan ve klinik bakımları yapılan hastaları dahil ettiler. Bu hastaların 48’i davranışsal-varyant frontotemporal demans için, 20’si akıcı olmayan-varyant primer ilerleyici afazi için, 31’i semantik-varyant primer progresif afazi için, 41’i Alzheimer hastalığı için, 19 kortikobazal sendrom için ve 17’si progresif supranükleer palsi için tanı kriterlerini karşılıyordu. Bakım sağlayıcıların % 85'i (149) hastaların eşleri iken %8'i yetişkin çocukları ve % 7'si kardeşleriydi.

MAC'deki kapsamlı değerlendirmeler sırasında, hasta zihinsel sağlık ve demans şiddeti nitelikli klinisyenler tarafından değerlendirildi. Bakım sağlayıcılar, evde mental ve fiziksel sağlığı ölçen anketler içeren bir anket paketi doldurdular. Katılımcılar yaklaşık bir hafta sonra duygusal işlevlerinin değerlendirilmesi için UC Berkeley Psikofizyoloji Laboratuvarı'na geldiler. Hasta mortalitesi için tehlike oranları ve sağ kalım eğrilerini tahmin etmek için Cox orantısal tehlike modelleri kullanıldı. Analizler üç adımda ilerledi. İlk olarak, tanı, cinsiyet, yaş, demans şiddeti, hasta zihinsel sağlığı gibi hasta değişkenlerinin hastanın mortalitesini arttırıp arttırmadığı test edildi. İkinci olarak, bakım sağlayıcı mental sağlık semptomlarının hastanın mortalitesini arttırıp arttırmadığı test edildi. Araştırmacılar bu bulguların sağlamlığını incelemek için, bu analizleri, bakım sağlayıcı mental sağlık semptomlarının iki ölçütü olan SF-36 ve SCL-90R kullanarak tekrarladılar. Üçüncü olarak, bakım verenin mental sağlık semptomlarının, hasta mortalite oranını eşzamanlı tahmin edici olarak hasta değişkenlerini ve bakıcı değişkenlerini içerecek şekilde şekilde öngörüp görmediğini test ettiler.

Araştırmacılar, kötü bakım sağlayıcı mental sağlığının, hastalarda tanı, yaş, cinsiyet, demans şiddeti ve hasta mental sağlığı gibi kilit risk faktörleri dikkate alındığında dahi, daha yüksek hasta mortalitesini arttırdığını buldular.