Obezite Kardiyovasküler Hastalığı Olan İnsanlarda Sağ Kalımı Gerçekten İyileştiriyor mu?

Obezite, kardiyovasküler hastalık için iyi bilinen bir risk faktörü olmasına rağmen, yapılan bir araştırmada, obezitenin kardiyovasküler hastalığı olan insanlarda sağ kalımı iyileştirdiği gösterilmiştir. Geçmişte yapılan araştırmalar büyük oranda, yeni tanı konanlara (insidans hastalık) odaklanmak yerine mevcut kardiyovasküler hastalığı (yaygın hastalık) olan insanlara odaklanmaktadır. Bununla birlikte, insidans hastalık verilerini kullanmak, araştırmacıların karıştırıcı etkenleri kontrol etmesine yardımcı olması bakımından değerli olabilir. NYU Küresel Halk Sağlığı Koleji ve Michigan Üniversitesi’nden araştırmacılar, kardiyovasküler hastalığı olan kişilerde obezite ile mortalite arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla, aynı veri kümesindeki insidans ve yaygın hastalık vakalarını karşılaştırdıkları bir çalışma yaptılar. Çalışmada, 50 yaş ve üstü yaştaki Amerikalı yetişkinlerin ulusal çapta temsil ettiği uzunlamasına bir anket olan Sağlık ve Emeklilik Araştırması'nı kullandılar. 1992'de başlatılan çalışma, 30 binin üzerinde kişinin yaptığı anketleri Medicare iddialarıyla ilişkilendiriyor.

Araştırmacılar, miyokard infarktüsü, kronik kalp yetmezliği, inme ve iskemik kalp hastalığı gibi belirli kardiyovasküler hastalık tanılarına odaklandılar. Yaygın hastalığı incelerken bireylerin mevcut ağırlıklarını, insidans hastalığını incelerken tanı öncesi ağırlıklarını kullandılar.

Uzun Süreli Hastaların İncelenmesindeki Bias

Araştırmacılar, yaygın hastalığı olanlar arasında, daha önceki bulguları destekleyecek şekilde güçlü ve anlamlı bir obezite paradoksu gözlemlediler. Ölüm riski, obez sınıfındaki insanlar için normal kilolulardan % 18 - 36 daha düşüktü. Bununla birlikte, aynı kardiyovasküler koşulların insidans hastalık modellerinde ve aynı veri kümesini kullanırken, sağ kalım yararı olduğuna dair bir kanıt bulamadılar. Obezite paradoksunun yeni kardiyovasküler hastalık vakaları arasında mevcut olmadığını gördüler.

Araştırmacılar, önceden yapılan çoğu çalışmada, daha uzun süreli hastalığı olan kişilerin incelendiğini ve hastalığa bağlı faktörlerin paradoks gözlemine yönelik bulgulara neden olabileceğini belirttiler. Hastalıkla ilişkili kilo kaybının, kilo durumunun kategorize edilmesini etkileyebileceğini, hastalığın hem ölüm hem de kilo kaybına neden olabileceğini ve her ikisinin de daha şiddetli bir hastalığı işaret edeceğini aktardılar. Normal ağırlık olarak kategorize edilen hastalar daha ağır hastalık nedeniyle kilo verdilerse, obez olmanın normal ağırlığa oranla olumsuz etkilerinin hafife alınacağına ayrıca hem obez hem de şiddetli hastalığı olanların erken ölme ihtimali daha yüksekken, daha sağlam obez bireylerin hayatta kalacağına ve çalışmalara dahil edileceğine de dikkat çektiler. Bu biasların, inceleme için yeni tanı hastaların tanı öncesi kiloları kullanıldığında ortadan kaldırılabileceğine dikkat çektiler.