Optik-Sinir Kılıfı Menenjiyomu Sıklıkla Optik Nörit Olarak Değerlendiriliyor

Optik-sinir kılıfı menenjiyomu (ONSM) klasik olarak progresif görsel kaybın, optik atrofinin ve retinal-koroidal kollaterallerinin mevcudiyetini gösterir, ancak üç bulgunun da aynı anda meydana gelmesi nadirdir. Bununla birlikte, zamanında tanı ve uygun tedavi olumlu görsel sonuçlar için çok önemlidir. Tanı hataları, optik sinir kılıfı menenjiyomlarının başlangıçtaki yanlış tanısına ve görme kaybına neden olabilir.

Bir grup araştırmacı tarafından, ONSM'nin başlangıçtaki yanlış tanısına katkıda bulunan faktörleri belirlemek amacıyla bir çalışma yapıldı.

Araştırmacılar Emory Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde Ocak 2002-Mart 2017 tarihleri arasında nöro-oftalmoloji kliniğinde görülen, tek taraflı ONSM'li (%89,7) 39 hastanın 35'ini retrospektif olarak incelediler. Gözden kaçmış/gecikmiş tanı alan olgular için Tanı Hatası Değerlendirme ve Araştırma taksonomisi aracı kullanıldı.

Yanlış Tanı Maliyetleri Arttırıyor

Çalışmada tek taraflı ONSM'li 35 hastanın 30’u kadındı (%85,7) ve ortalama yaşları, 45'ti. Bunların 25’i (%71) ortalama 62,60 ay gecikmeli tanı almıştı. En yaygın tanı hataları, 25 kişiden %19'unda (%76) görülen klinisyen değerlendirme başarısızlığı (hipotez oluşturma ve ağırlık hataları) ve 15’inde (%60) görülen tanı testindeki hatalardı. En sık rastlanan başlangıç yanlış tanısı, optik nörit (25'ten 12'si - %48) ve ardından oküler bozuklukları olan hastalarda optik nöropatinin tanınamamasıydı. Yanlış tanı alan 5 hastaya (%20) gereksiz lomber ponksiyon, 12 hastaya (%48) gereksiz laboratuvar testleri ve 6 hastaya (%24) gereksiz steroid tedavisi uygulanmıştı. Başlangıçta yanlış tanı alan ve klinikte doğru tanı konan 16 hastadan 11'inde (%68,8) önceki manyetik rezonans görüntüleme (MRG) sonuçları mevcuttu. 5’inde (%45,5) ONSM görülmesine rağmen nöro-radyolog olmayan bir kişi tarafından sağlıklı olarak yanlış değerlendirilmiş ve 6 hastada (%54,5) MRG hatalı uygulanmıştı (orbital sekans veya kontrast yok). 25 hastanın 16'sında (%64) kötü görsel sonuç vardı.

Araştırmacılar, önceden belirlenmiş yanlış tanıların, yanlış funduskopik incelemelerin, doğru testin yapılmaması (kontrastlı MR beyin / kılavuz) ve MRG sonuçlarının doğru şekilde yorumlamasındaki başarısızlığın en sık görülen tanı hataları nedenleri olduğunu belirttiler. Bu hataların daha kötü görsel sonuçlara ve artan maliyetle birlikte tanı gecikmesine sebep olduğunu aktardılar. Nöro-oftalmologlara daha kolay erişim, gelişmiş tanı stratejileri ve nöro-görüntüleme ile ilgili eğitimin, tanısal hataların önlenmesine yardımcı olabileceğine dikkat çektiler.