Osteoartritli Hastalarada Anksiyete ve Depresyon Takibi

İngiltere’den araştırmacılar, pratisyen hekimlerin anksiyete ve depresyon açısında rutin olarak değerlendirdikleri osteoartrit (OA) tanılı hastalarda, ağrı sonuçlarının iyileşip iyileşmediğini değerlendirdiler. Araştırmacılar yaptıkları küme randomize kontrollü çalışmaya 45 İngiliz kliniğini dahil ettiler. Girişimsel grupta, OA’li 45 yaş ve üzerindeki hastalara, pratisyen hekim tarafından beş soru içeren bir otomatik elektronik ankete tabii tutuldu. Anket, pratisyen hekimleri, anksiyete, depresyon ve OA için Sağlık ve Bakım Mükemmellik Ulusal Enstitüsü'nün klinik yönergelerine uyacak şekilde kısa bir eğitim paketi ile desteklendi. Kontrol grubunda anket, pratisyen hekimleri yalnızca ağrı yoğunluğu sorusunu sormaları için yönlendirmektedir. Birincil sonuç, muayene sonrası mevcut ağrı yoğunluğu ve 3.,6. ve 12. ayda takip edilen muayene sonrası hasta tarafından bildirilen ağrı yoğunluğuydu. İkincil sonuçlar arasında ağrıya bağlı engellilik, anksiyete, depresyon ve genel sağlık durumu vardı.

Araştırma süresi boyunca, 7,279 hasta, ilgili OA ile ilgili bir koda istinaden, 4,240 hasta katılımcı pratisyenler tarafından potansiyel olarak uygun bulunmuştur. 2,042 hasta için anketler tamamlandı. Çalışmaya katılan 2.042 hastanın 1.412'si anket formlarını geri gönderdi. Takip oranları her iki kolda da 3. ayda 1.093 (% 77.4), 6. ayda 1.064 (% 75.4) ve 12. ayda 1.017 (% 72.0) idi. Birincil sonlanma noktası için, çok düzeyli modelleme, müdahale grubunda kontrol grubuna göre 12 aylık takip boyunca ortalama ağrı yoğunluğunun belirgin şekilde yüksek olduğunu ortaya koymuştur.

İkincil sonlanım noktası içinse, kontrol grubuna müdahale grubundan daha iyi sonuçların yansıtılmasında birincil sonlanım noktası kriterleri ile uyumludur. Anksiyete ve depresyon skorları müdahaleyi takiben azalmamıştır. Bu çalışmanın temel sınırlamaları iki potansiyel önyargı kaynağıdır: küme boyutundaki bir dengesizlik ve pratisyenin şablonu devre dışı bırakan hastaların oranındaki bir farklılık.

Bu çalışmada, OA nedeniyle semptomlarla başvuran hastalarda eşlik eden anksiyete ve depresyonu pratisyenleri düzenli olarak taramaya ve yönetmeye çalışan ağrı sonuçlarında hiçbir yararlı etki gözlemedik. Öte yandan müdahale grubundaki hastalar kontrol grubundakilere kıyasla dört takip kontrolü sırasında belirgin şekilde daha yüksek ortalama ağrı skorlarına sahiptiler.