Otistik Vakaların Beyin Dokusunda Yüksek Oranda Aluminyum Görülüyor

Otizm spektrum bozukluğu (ASD), bilinmeyen bir nedenden ötürü oluşan nörogelişimsel bir durumdur. Hem genetik hem de çevresel faktörlerin ASD'nin başlangıcı ve ilerlemesi ile ilişkili olması muhtemeldir, ancak etiyolojisinin altında yatan mekanizmaların multifaktöriyel olması beklenir.

Son zamanlarda etiyolojik sebeplerin arasına genetik duyarlılık ve toksinler gibi çevresel faktörlerin dahil edilmesi önerilmektedir. Bir alüminyum adjuvanı içeren pediyatrik aşılar, bebeğin alüminyuma maruz kalmasının dolaylı bir ölçüsüdür ve yapılmış olan bazı çalışmalarda bunların kullanımı, ASD'nin yaygınlığının artmasıyla ilişkili bulunmuştur. Son yıllarda bu konu oldukça popüler olmaya başlamıştır.

İngiltere merkezli yapılan bir çalışma ile ilk kez, otizm tanısı alan donörlerden alınan beyin dokusunun alüminyum içeriğini ölçmek için enine ısıtılmış grafit fırın atomik absorpsiyon spektrometrisi kullanıldı. Araştırmacılar ayrıca, floresan mikroskobu kullanarak beyin dokusunda alüminyumu tanımlamak için alüminyum seçici bir flor kullandılar.

Tutarlı Bir Şekilde Yüksek Alüminyum Düzeyleri

Çalışmanın sonuçlarına göre otizmde beyin dokusunun alüminyum içeriği tutarlı bir şekilde yüksekti. Her bir lob için 5 bireyden ortalama (standart sapma) alüminyum içeriği; oksipital lob için 3.82 (5.42), frontal lob için 2.30 (2.00), temporal lob için 2.79 (4.05) ve paryetal lob için 3.82 (5.17) μg / g kuru ağırlık şeklinde hesaplandı. Bu veriler, insan beyin dokusunda aluminyum için şimdiye kadar kaydedilmiş en yüksek değerlerden bazılarıydı ve araştırma ekibine göre 15 yaşındaki bir çocuğun oksipital lobunun alüminyum içeriğinin neden 8.74 (11.59) μg / g kuru ağırlıkta olduğunu sorgulamak gerekmekteydi.

10 donördeki beyin dokusunda alüminyumu tanımlamak için alüminyum seçici floresan mikroskobu kullanıldı. Alüminyum nöronlar ile ilişkili iken, meninkslerde, damarlarda, gri ve beyaz maddelerde mikroglia benzeri hücrelerde ve diğer inflamatuar nöronal olmayan hücrelerde hücre içinde mevcut olduğu ortaya çıktı. Nöronal olmayan hücrelerle ilişkili hücre içi alüminyumun yoğunluğu, otizm beyin dokusunda göze çarpan bir gözlemdi ve hem beyindeki alüminyumun kökenine hem de otizm spektrum bozukluğundaki varsayılan role ilişkin ipuçları sunabilirdi.

Bu çalışma ilk kez tutarlı bir şekilde otizmli kişilerin beyinlerinde hem hücre içi hem de hücre dışı alüminyum yüksekliğini gösteren ilk çalışma oldu. Araştırmacılar nedensellik ilişkisi için yeni çalışmaların yapılması gerektiğini belirttiler.