Otizmli Ergen Bireyler İçin Kişiselleştirilmiş Eğitimin Önemi

Yaralanma Araştırma ve Önleme Merkezi'nden (CIRP) ve Philadelphia Çocuk Hastanesi'ndeki (CHOP) Otizm Araştırma Merkezi'nden (CAR) ortak bir çalışma, otistizmli ergen bireylerin araba kullanmayı öğrenirken yaşadıkları bir dizi özel zorlukları tanımlamıştır. Çalışmanın bulgular yakın zamanda American Journal of Occupational Therapy tarafından yayınlanmıştır. Araştırmacılar, mesleki terapistler, sürücü rehabilitasyon uzmanları veya lisanslı sürüş eğitmenleri olarak eğitilmiş ve otistizmli bireylere araç kullanmayı öğretmekle ilgili ek eğitimi tamamlamış 17 uzman sürüş eğitmeni ile derinlemesine görüşmeler gerçekleştirmiştir. Onların iç görüleri, becerilerin birer birer öğretildiği, öğrencilerin yeni beceriler eklemeden önce ustalık geliştirmelerine olanak tanıyan özel, temelli eğitim sağlamanın önemini vurgulamaktadır.

Bilim insanları bu yaklaşımların, genç otizimli sürücülerin zaman içinde bakıcı gözetimindeki birçok uygulama ile desteklenen sürüş becerilerini geliştirmelerine yardımcı olduğunu belirtmişlerdir. Eğitmenler, genç otizimli sürücüler arasında aşırı kurallara bağlı olma, kolayca dikkati dağılma ve diğer sürücülerin yaptıklarını kendi el-göz-ayak koordinasyonlarıyla bütünleştirmede zorluk yaşama gibi belirli direksiyon arkası zorluklarını anlatmışlardır. Eğitmenler, bu zorlukların çoğunun uzun bir süre boyunca dikkatli bir beceri geliştirme talimatıyla aşılabileceğine inandıklarını belirtmişlerdir. Genç otizimli sürücülerin gözlemlenen güçlü yönleri arasında yol kurallarına dikkatle uymak, sürüş ortamlarına çok dikkat etmek ve risk almayı sınırlandırmak yer almaktadır. Eğitmenler, bu açık güçlü yönlerin öğrencilerin yetkin sürücüler olmalarına yardımcı olduğuna inandıklarını ifade etmişlerdir. Çalışmanın baş yazarı ve CIRP'de bir bilim insanı olan Rachel K. Myers, özelliklegenç otizimli sürücülerle çalışan uzman sürüş eğitmenleriyle yaptıkları röportajlar sayesinde, etkili olarak algılanan stratejileri öğretme ve bu ergenler ve genç yetişkinler için araç kullanmayı öğrenme sürecini iyileştirme önerileri hakkında bilgi edindiklerini belirtmiştir. Myers, direksiyon arkası eğitimleri için titiz, kişiselleştirilmiş eğitim gerektiğini ifade etmiş, otistik ergen sürücü eğitimi ve en iyi uygulamaları standartlaştırmak için daha fazla araştırmaya ihtiyaç olduğunu sözlerine eklemiştir.

Yaşam ve el-göz-ayak koordinasyon becerileri

Araştırmacılar, sürüş görevlerini ayrı öğrenme hedeflerine ayırmanın yanı sıra, eğitmenler, gençlerin yolcu koltuğuna oturması ve sürücünün ne yaptığını açıklaması ve kaygıyı azaltmak için aynı sürüş rotalarında tekrarlanan uygulama gibi sürüş becerilerini geliştirmek için çeşitli stratejiler kullandıklarını bildirmişlerdir. Eğitmenler ayrıca, genç otistik sürücülerin bir lastiği değiştirmek veya kolluk kuvvetleriyle etkileşimde bulunmak gibi araç dışında karşılaşabilecekleri deneyimlere hazırlıklı olmaları gerektiğini vurgulamışlardır. Bazı eğitmenler, ruhsat aldıktan sonra, otistik ergen bireylerin, yalnızca tanıdık rotalarda seyahat etmek gibi, gözetim veya kısıtlamalarla araç kullanmalarını önerebilmektedir. Çalışma yazarı ve CAR'de klinik psikolog olan doktor Benjamin E. Yerys, görüştükleri uzman sürüş eğitmenlerine göre, bisiklet sürme gibi diğer ulaşım veya araç kullanımlarında sınırlı deneyime sahip otistik ergenlerin, araç kullanmayı öğrenmeden önce aracı kontrol etmeyi öğrenmekte daha zorlandıklarını belirtmiştir. E. Yerys, bu zorluk hızını kontrol etmenin, şerit konumunu koruma ve karşıdan gelen trafiği yönetme zorluklarına katkıda bulunabileceğini ifade etmiş, bakıcıların, sürmeyi öğrenme sürecine başlamadan önce bu yaşam ve el-göz-ayak koordinasyon becerilerini geliştirmenin yollarını bulmaları gerektiğini de sözlerine eklemiştir.

CHOP'ta yapılan son araştırmalar, yeni lisanslı genç otistik sürücülerin, otistik olmayan akranlarına göre daha düşük kaza oranlarına sahip olduğunu bulmuştur. Ek olarak araştırmacılar, genç otistik sürücülerin ehliyetlerini askıya alma veya otistik olmayan akranlarına göre trafik ihlali alma olasılıklarının çok daha düşük olduğunu belirtmişlerdir.