Obstrüktif Uyku Apnesinde Mandibular İlerletme Tedavisinin Başarısı İncelendi

İki aylık mandibular ilerletme terapisinin, şiddetli obstrüktif uyku apnesi (OUA) hastalarında hastalığın şiddetini önemli ölçüde azalttığı gösterilmiştir. Ancak Fransa’da yapılan yeni bir çalışma, bu tedavinin enflamatuvar ve metabolik biyobelirteçler üzerinde hiçbir etkisi olmadığını ileri sürmüştür. Sistemik inflamasyon ve metabolik bozukluklar OUA'yı kardiyovasküler hastalıkla (KVH) ilişkilendiren temel mekanizmalardır. Mandibular-ilerletme cihazları (MAD), OUA için sürekli pozitif hava yolu basıncına (CPAP) birincil terapötik alternatif olarak ortaya çıkmıştır. Her ne kadar CPAP, OUA şiddetini azaltmada daha üstün olsa da, MAD ve CPAP'ı karşılaştıran çoğu çalışma benzer tedavi sonuçları bildirmiştir. Yeni bir araştırmada, katılımcıların ya özel yapım MAD ya da sahte bir MAD aldıkları çok merkezli bir randomize çalışma yapıldı. Çalışmaya 150 hasta dahil edildi ve bu hastaların 109’u (ortalama yaş 53 yıl; ortalama vücut kitle indeksi 27.1) çalışmayı tamamladı.

Hastaların ortalama Apne-Hipopne İndeksi (AHİ) 41.0 ve ortalama % 3 Oksijen Desatürasyon İndeksi (ODI) 31.7 idi. Katılımcıların bilinen bir KVH'si yoktu. MAD kullanımına olan bağlılık, gecede; özel yapım MAD grubu için 6,6 saat, sahte MAD grubu için 6,0 saatti. İki ay sonra, özel yapım MAD; AHI ve ODI'nin azaltılması açısından sahte cihaza göre önemli ölçüde daha iyi durumdaydı (her ikisi için P <0.001). Ancak araştırmada başlangıç ​​değerlerinde, yaş, cinsiyet, VKİ ve başlangıç ​​AHİ'si için düzeltme yapıldıktan sonra, iki grup arasında C-reaktif protein, interlökin-6, tümör nekrozis faktör-alfa (TNF-a), leptin, adiponektin ve diğer faktörler dahil olmak üzere metabolik veya inflamatuar biyobelirteçler açısından anlamlı bir farklılık bulunamadı. Tek istisna, erkek popülasyondaydı ve özel yapım MAD grubunda, TNF-a reseptörü-1 düzeylerinde anlamlı bir düşüş kaydedildi.

Önemli Olan Tedaviye Uyum

Araştırmacılar OUA tedavisinde önemli bir amacın da kardiyovasküler ve metabolik riski azaltmak olduğunu belirttiler. Ne yazık ki mevcut tedaviler ile bugüne kadar bu amaca ulaşılamadı. Bu durumun nedeni hastaların CPAP tedavisine uyumunun düşük olması ve MAD’ın birçok hastada OUA'yı kontrol etmekte etkili olmamasıdır. Güncel bilimsel yayınlar, uyku apnesinin kısmi iyileşmesinin bile, uykuyu ve horlamayı hafifletmek için yeterli olabileceğini, inflamasyonu azaltmak için ise apnenin tam olarak çözülmesinin gerekebileceğini ileri sürmektedir.

Bilim insanlarına göre; hastalar, kendilerine en çok uyan tedavi ile etkin bir şekilde tedavi edilmedikçe, OUA tedavisinin kardiyovasküler riski ortadan kaldırmakta etkili olup olmadığı bilinemeyecektir.

Araştırmacılar son olarak CPAP’ın pek göz önünde bulundurulmayan bir avantajına da dikkat çektiler. CPAP’ın hava yolunu açık tutmanın ötesinde, hastalarda oksijenasyonu artırdığını belirten bilim insanları bunun nedeninin CPAP ile akciğerlerin daha fazla genişlediğini ve böylelikle daha fazla oksijen alınabildiğini ileri sürdüler.