RA Hastalarında Biyolojik Tedaviye Geçiş Nasıl Oluyor?

Geleneksel sentetik hastalığı modifiye edici ilaçların (csDMARD'lar) bilinen etkinlik ve güvenlik profillerine sahiptir ve daha ucuzdur; bu nedenle, csDMARD tedavi süresine katkıda bulunan değişkenlerin belirlenmesi hastalar ve doktorlar için önemli bir sorudur. Kanada'da yaklaşık 300.000 hasta yani nüfusun %1'i romatoid artrit ile yaşıyor ve son 20 yıldaki tedavi ilerlemeleri ile kanıta dayalı bakım hizmetlerine erişimi olan hastalar için katılımı ve yaşam kalitesi sonuçlarını önemli ölçüde iyileştirmiş olduğu görülmektedir. Bu ilerlemeler, optimal dozlama kombinasyonlarında ve eşiklerinde csDMARD'ların kullanımını ve özellikle RA'nın enflamatuar mekanizmalarını hedefleyen biyolojik DMARD'ların geliştirilmesini destekleyen yüksek kaliteli kanıtlar içermektedir. Birinci basamak csDMARD'larla doz ve tedavi süresini optimize etmek, tedaviyi biyolojik tedaviye yükseltmek için klinik seçimi korurken, yıllık 15.000 $ 'dan fazla maliyet farkı olan sağlık bakım kaynaklarından tasarruf sağlamaktadır. Biyolojik bir DMARD'a tırmanma yeteneği kritiktir ve RA için tüm klinik uygulama kılavuzları, biyolojik bir ilaca başlamadan önce yeterli bir csDMARD denemesini önermektedir.

RA'lı Vaka Hastaları Üzerine Yapılan Bu Kohort Çalışması ve Sonuçları

Yapılan bu çalışmanın amacı, Kanada ve Ontario'da RA ve aynı sağlık sigortası kapsamı olan bir hasta popülasyonunda ilk biyolojik DMARD reçetesine erişimi tanımlamak ve hasta, reçete yazan ve coğrafi bölgenin ilk biyolojik reçeteye olan zaman farkları ile ilişkilerini araştırmak olduğu şeklinde belirtilmiştir. RA'lı vaka hastaları üzerine yapılan bu kohort çalışmasında araştırmacılar, yıllık aralıklarla toplanan sürveyans ve hasta düzeyi verileri ile idari verileri kullanmış olup toplam 17.672 hasta çalışmaya dahil edilmiştir. Yapılan bu çalışmaya katılan hastalar Kanada Ontario’da ikamet ediyorlardı ve bu çalışma, 2002-2015 yılları arasında 67 yaşında veya daha büyük bir RA tanısı ile en az 1 csDMARD almış olan hastalar üzerinde yapılmıştır. Çalışma verileri Kasım 2017'de analiz edilmiş olup hasta değişkenleri, yaş, cinsiyet, hastalık süresi, sosyoekonomik durum, bakım mesafesi ve hastanın ikamet bölgesinde bakım sağlanması olarak belirlenmiştir. Ayrıca reçeye yazan ortak değişkenleri ise bitirme yılı, uygulama uzmanlığı ve hastanın coğrafi bölgesinde romatolojik bakımın sağlanmasıdır. Yapılan çalışmaya katılan 17.672 hastanın 11.598'i (%65,6) kadın olup ortalama (SD) yaşları ise 75,2 (5,8)’dir. Biyolojik reçete almak için daha uzun süre ile ilişkili özellikler çalışmada, daha büyük yaş (her 5 yıllık artış için İK, 0,66; %95 CI, 0.62-0,71; P <.001), erkek cinsiyet (HR, 0,76; % 95 CI, 0.66-0,89; P <.001) ve en yakın romatoloğa olan mesafe (10 km'lik artış başına HR, 0,99;% 95 CI, 0,98-0,99; P <.001) şeklinde belirtilmiştir. Reçete yazanlar öncelikle romatologlar (214'ün 151'i [% 70,6]) ve birinci basamak hekimlerden (214'ün 26'sı [% 12,1]) oluşmaktadır.

Sonuç olarak, biyolojik DMARD almak için uygun hasta sayısına göre ayarlandıktan sonra, romatologların biyolojik DMARD'ları kullanma tercihleri ​​(yani yıllık reçete oranları) zaman içinde 2001'de %1,7'den 2015'te %4,9'a yükselmiş olup, reçete yazanlar ve bölge seviyesi özellikleri ilk biyolojik DMARD reçeteleme oranlarında reçete yazanlar arasında önemli farklılıklar bulunmuştur (%65 varyans). Yapılan bu çalışmada araştırmacılar, aynı evrensel sağlık sigortası kapsamına rağmen, bireysel düzeydeki hasta, reçete yazan ve coğrafi alan ortak değişkenleri ayarlandıktan sonra RA'lı bir popülasyonda ilk csDMARD reçete edildikten sonra ilk biyolojik DMARD'ın alınmasında zamanla farklılık olduğunu bulmuşturlar.