Radikal Sistektomi Sonrası Üriner Diversiyonda Hangi Yöntem Uygulanmalı?

İleal konduit kanalizasyonundan sonra üreteroileal anastomoz striktürü (UAS), radikal sistektomi (RC) geçiren hastaların önemli bir oranında meydana gelir. Günümüzde bu potansiyel komplikasyonun önlenmesini amaçlayan cerrahi teknikler aranmaktadır.

İtalyan araştırmacılar da yeni bir teknik tanımlayarak bu tekniğin mevcut yönteme üstün olup olmadığını araştırdılar. Cerrahi retrosigmoid ileal kanal tekniğini tanımlamak ve UAS oranına odaklanarak perioperatif sonuçları ve postoperatif komplikasyonları değerlendirmek amacıyla bir çalışma yaptılar.

Temmuz 2013 ile Nisan 2017 arasında ileal kondüitli üriner diversiyonu olan açık RC uygulanan 67 ardışık hastanın tek merkezli, tek cerrah kohortu analiz edildi. Retrosigmoid ileal kanal uygulanan 30 hastadan oluşan bir çalışma grubu, standart Wallace ileal kanalı uygulanan 37 hastadan oluşan bir kontrol grubu ile karşılaştırıldı.

Operasyon odası (OR) zamanı, tahmini kan kaybı (EBL), transfüzyon hızı ve 90-d postoperatif komplikasyonlar kaydedildi ve iki grup arasında karşılaştırıldı. Özellikle, endoürolojik veya cerrahi tedavi gerektiren üst toplama sistemi dilatasyonu olarak tanımlanan UAS oranı değerlendirildi ve karşılaştırıldı.

Rektosigmoid Yöntem Başarılı Oldu

İki grup tüm demografik, klinik ve patolojik değişkenler açısından karşılaştırılabilirdi. OR zamanı (p = 0.35), EBL (p = 0.12) ve transfüzyon hızı (p = 0,81) açısından iki grup arasında farklılık gözlenmedi. Retrosigmoid ileal kanal operasyonu geçiren 11 (% 36.7) hastada ve geleneksel ileal kanal kullanan 20 (% 54.1) hastada doksan günlük postoperatif komplikasyonlar gözlendi (p = 0.32). Önceki grupta üç (% 10) olguda görülen majör komplikasyonlar (derece 3-4), ikinci grupta 12 (% 32.4) olguda gözlendi (p = 0.08). Ortalama (standart sapma) takip süresi çalışma grubunda 10.8 ± 4.0, kontrol grubunda 27.5 ± 9.5 ay idi (p <0.001). Çalışma grubunda tek bir UAS vakası görülmezken, kontrol grubunda 6 (% 16,2) UAS vakası ortaya çıktı(p = 0.02).

Araştırma ekibi yapmış oldukları çalışmada, açık RC sonrası standart Wallace ileal kanal sapması ile karşılaştırıldığında retrosigmoid ileal konduit diversiyonu ile önemli ölçüde azalmış UAS oranı saptadı ve bunun yanı sıra postoperatif komplikasyonlarda artış gözlenmedi.