RA`lı Hastalarda Biyolojik veya Hedeflenmiş Sentetik DMARD`lar Demansı Azaltabilir Mi?

Yeni yapılan bir araştırma, romatoid artritli hastalarda demans insidansının, biyolojik veya hedefli sentetik hastalık modifiye edici antiromatizmal ilaçlar (DMARD) alan hastalarda, geleneksel sentetik DMARD alan hastalara göre daha düşük olduğunu göstermiştir. Çalışma, Amerikan Romatoloji Koleji'nin sanal yıllık toplantısında sunulmuş olup Weill Cornell Medicine ve Birmingham'daki Alabama Üniversitesi'nden araştırmacılarla işbirliği içinde yapılmıştır. Dr. Sattui, romatoid artrit hastalarında tedavinin, romatoid artritin klasik belirtileri olarak düşünülenin çok ötesinde bir etkiye sahip olduğu anlayışına dayanarak daha karmaşık hale geldiğini belirtmiştir.

Yapılan önceki çalışmalar, romatoid artrit gibi enflamatuar hastalıkların demans riskini artırabildiğini ve TNF ajanlarının demans insidansını önlemede rolü olabileceğini öne sürmüştür. Yeni çalışmada, araştırmacılar, 2006 ile 2017 yılları arasında Medicare'e ait iddialar verilerinde romatoid artritli bir hasta kohortu belirlemişlerdir. Uygun olmak için, hastaların Medicare Bölüm A, B ve D'ye en az 12 aylık sürekli kaydının olması, 40 yaşında ve önceden demans tanısının olmaması gerekmektedir. Çalışmada 141.326 romatoid artritli uygun hastadan oluşan örneklemde, demansın olay oranının, geleneksel sentetik DMARD kullanan hastalar için 100 kişi-yılı başına 2.0 ve herhangi bir biyolojik DMARD kullanan hastalar için 1.3 olduğu bildirilmiştir. Yaş, cinsiyet ve diğer komorbiditeler gibi faktörlere göre ayarlandıktan sonra, biyolojik veya hedefli sentetik DMARD kullanan hastaların, geleneksel sentetik DMARD kullanan hastalara göre %17 daha düşük demans riskine sahip olduğu gözlemlenmiştir.

Hedef tedavi stratejilerinin demans insidansı üzerindeki etkisi

Farklı biyolojik veya hedeflenen sentetik DMARD sınıfları arasında önemli bir fark gözlenmemiş olmakla birlikte bu durum da riskin azalmasının muhtemelen belirli bir etki mekanizmasından ziyade inflamasyondaki genel düşüşle açıklandığını düşündürmektedir. Araştırmacılar, klinisyenlerin bu yeni bilgiyi tedavi kararlarına dahil etmesi gerektiğini, ancak ileriye dönük çalışmalara ihtiyaç olduğunu belirtmişlerdir. Dr. Sattui, çalışmalarının, romatoid artrit tedavisinin hastalarının genel sağlığını ve yaşam kalitesini etkileyebileceği başka bir boyutu daha göstermekte olduğunu ifade etmiştir. Dr. Sattui, romatoid artritin sistemik bir hastalık olduğunu ve bilişsel etkileri olabileceğini belirtmiştir. Bununla birlikte Dr. Sattui, bu komplikasyonların eklem hastalığına benzer yolları paylaşıyor gibi görünmekte ve romatoid artriti tedavi etmek için kullandıkları ilaçların, romatoid artrit olan hastalarda demansın önlenmesinde etkili olabileceğini ifade etmiştir. Son olarak Dr. Sattui, gelecekteki çalışmaların, hedef tedavi stratejisi gibi müdahalelerin romatoid artritli hastalarda demans insidansı üzerindeki etkisinin değerlendirmesi gerektiğini sözlerine eklemiştir.