Romatoid Artritte Biyolojik Tedavi Nasıl Kesilir?

Eklem yıkımını önlemek ve fonksiyonel engelleri azaltmak için romatid artrit'te (RA) optimum bakım gereklidir. En son Avrupa tavsiyelerine göre, tedavi stratejisi, erken tedaviye, hastalık aktivitesinin sık ve düzenli olarak değerlendirilmesine (veya 'sıkı kontrol') ve tatmin edici bir hastalık aktivitesi düzeyi elde edilene kadar tedavinin yoğunlaştırılmasına dayanmalıdır ('hedefe ulaşana kadar tedavi stratejisi'). Diyabet, dislipidemi ve hipertansiyonda kullanılan tedavi stratejilerine benzer şekilde, RA bakımı için tedavi hedefleri önerilmiştir. Her ne kadar ulaşılacak hedef hala kapsamlı bir şekilde tartışılsa ve birçok remisyon tanımı önerilmiş olsa da, RA bakım önerileri, remisyonu (DAS28-ESR <2.6) hedef olarak veya remisyon başarısız olursa düşük hastalık aktivitesini teşvik eder (LDA) (DAS28-ESR <3.2). Radyografik ilerlemeyi sınırlamak için mümkün olan en düşük aktivite seviyesi korunmakla birlikte, kararlı remisyon elde edildikten sonra yoğun tedavinin sürdürülmesi ihtiyacının sorgulanması meşrudur.

En son Avrupa ve Amerikan önerileri, ciddi enfeksiyon riskini azaltmak ve biyolojik hastalığı modifiye edici antiromatizmal ilaçların (bDMARD'ların) maliyetlerini azaltmak için, sürekli remisyonda olan RA'lı hastalar için bDMARD'ların azaltılmasını veya kesilmesini önermektedir. Remisyondaki veya düşük hastalık aktivitesi olan romatid artrit (RA) hastalarında ilk tedavi rejiminin devamı ile, düşük hastalık aktivitesi (LDA) veya radyografik ilerleme kaybetme riski ve biyolojik hastalık modifiye edici antiromatizmal ilaçların (bDMARD'lar) dozlarının kesilmesi veya azaltılması durumundaki remisyon karşılaştırılır. Araştırmacılar mayıs 2017'ye kadar PubMed, Embase, Cochrane ve uluslararası kongre veri tabanlarında sistematik bir literatür analizi gerçekleştirdi, remisyon veya LDA olan RA hastalarında bDMARD'ların kesilmesi/azaltılması ile sürdürülmesini karşılaştıran kontrollü deneyleri seçtiler. Meta-analiz, risk oranını (RR) değerlendirdi ve % 95 CI remisyonu veya LDA'yı kaybetme ve bDMARD'ların dozlarının kesilmesinden ve azaltılmasından sonra radyolojik ilerleme riskine karşı tedaviye devam etme durumunu karşılaştırdı.

bDMARD'ların kesilmesi, remisyon kaybı riskini arttırdı

Dokuz çalışmada yapılan bDMARD'ların kesilmesini ve devam etmesini karşılaştıran meta-analiz, remisyon kaybı riskinin arttığını gösterdi (RR (%95 CI) = 1.97 (1.43 ila 2.73), P <0.0001) veya LDA (RR (%95 CI) = 2.24) (1.52 ila 3.30), P <0.0001) ve bDMARD'ın kesilmesi durumunda artmış radyografik ilerleme riskini gösterdi (RR (%95 CI) = 1.09 (1.02 ila 1.17), P = 0.01). 11 denemede gerçekleştirilen bDMARD'lara devam edilmesi ile kesilmesini karşılaştıran meta-analizde remisyon kaybı riski artmıştır (RR (%95 CI) = 1.23 (1.06 ila 1.42), P = 0.006) ancak LDA'yı kaybetme riskinde artış yoktur (RR(%95 CI)=1.02 (0.85 ila 1.23), P=0.81) ve bDMARD'ın azaltılması durumunda radyografik ilerleme riski artmamıştır (RR (%95 CI)=1.09(0.94 ila 1.26), P=0.26). bDMARD'ların kesilmesi, remisyon veya LDA ve radyografik ilerlemeyi kaybetme riskinin artmasına neden olurken, bDMARD'ların dozlarının azaltılması, remisyonu kaybetme riskinin artmasına rağmen, nüks (LDA) veya radyografik progresyon riskini artırmaz. Meta-analizimiz, remisyon veya LDA olan RA hastalarında, bDMARD'ların kesilmesinin, remisyon veya LDA ve radyografik ilerlemeyi kaybetme riskinin artmasına neden olurken, bDMARD'ların dozlarının azaltılması başlangıçtaki bDMARD rejiminin devamı ile karşılaştırıldığında remisyon kaybı riskini artırmış olsa da, relaps (LDA) veya radyografik ilerleme riskini artırmaz.