
Romatoid artrit, bağışıklık sistemi eklemlerin iç kısımlarındaki sağlıklı hücrelere saldırdığında ortaya çıkan en yaygın otoimmün artrit türüdür. Son on yılda, kanlarında saptanabilen RA ile ilişkili otoantikorları olan ve olmayan RA hastalarında farklılıklar olduğu ortaya çıktı. Yeni çalışmada araştırmacılar, Leiden Erken Artrit Kliniği kohortu aracılığıyla 1993 ile 2016 yılları arasında 1.285 RA hastasını takip ettiler. Hastaların semptomları, tedavileri, otoantikor durumu, sakatlığı ve mortalitesine ilişkin veriler yıllık olarak toplandı.
Toplamda 823 hastada otoantikor pozitif RA ve 462 hastada otoantikor negatif RA vardı. Her iki grupta da hastalık aktivitesi zamanla önemli ölçüde azaldı. Otoantikor negatif RA hastalarında değil ama otoantikor pozitif hastalarda 2006 ile 2010 arasında yeni bir hedefe yönelik tedavi stratejisi yaygınlaştıkça, sürekli ilaçsız remisyon oranları artmıştır. Dahası, mortalite ve fonksiyonel sakatlık oranları, sadece otoantikor pozitif hastalarda tedavi hedefine göre ayarlamalarla azaldı.
Yazarlar, "Otoantikorlar olmadan RA'da hastalık aktivitesindeki iyileşme ile uzun vadeli sonuçlarda sonraki iyileşme arasındaki kopukluk, otoantikorlu ve otoantikorsuz RA'nın altında yatan patogenezinin farklı olduğunu göstermektedir" diyorlar. "Otoantikor pozitif ve otoantikor negatif RA'da tabakalı tedaviye yol açması umuduyla RA'yı otoantikorlar ile tip 1'e ve otoantikorlar olmadan tip 2'ye resmi olarak bölme zamanının geldiğini öneriyoruz."
Dr. Matthijssen, "Son on yılda RA'da yapılan araştırmalar büyük ölçüde otoantikor-pozitif alt kümeye odaklandı. Otoantikor-negatif RA hakkında daha fazla araştırmanın, uzun vadeli sonuçlarını iyileştirecek yöntemleri belirlemek için acilen gerekli olduğunu" belirtiyor.
Xanthe M. E. Matthijssen, Ellis Niemantsverdriet, Tom W. J. Huizinga, Annette H. M. van der Helm–van Mil. Enhanced treatment strategies and distinct disease outcomes among autoantibody-positive and -negative rheumatoid arthritis patients over 25 years: A longitudinal cohort study in the Netherlands. PLOS Medicine, Sept. 22, 2020; DOI: 10.1371/journal.pmed.1003296
+ Tüm Referansları Göster