Romatoid Artritte Rituksimab Tedavisi Sırasında Hipogammaglobulineminin Belirleyicileri

Romatoid artrit (RA), bir çok hücre popülasyonunu, özellikle B hücrelerini içeren bir otoimmün olaylar kaskadı ile karakterize edilen kompleks patofizyolojinin kronik bir enflamatuar eklem hastalığıdır. Rituksimab, anti-CD20 monoklonal bir antikordur. Rituksimab, plazma öncesi B-hücresi popülasyonunu seçici olarak tüketir ve patojenik otoantikorların üretimini zayıflatır. Uzun süreli ve tekrarlanan periferik B-hücre tükenmesinin dezavantajlarından biri, koruyucu antikorların baskılanması ve enfekte olmuş hastalar için teorik olarak artmış bir risktir. RA'da rituksimabın iyi tolere edilen, uzun süreli güvenlik profili üzerindeki mevcut kanıtlara rağmen, gözlemsel bir çalışmada rituksimab tedavisinden önce düşük seviyede immünoglobülinlerin (Ig) ciddi enfeksiyonlar için risk faktörü olduğu gösterilmiştir. Rituksimabın tekrarlanan kürlerini alan hastalarda, düşük serum Ig düzeylerinin gelişmesinde tahmin ediciler üzerine çok az sayıda uzun dönem veri mevcuttur.

Fransa’dan araştırmacılar, gerçek hayat ortamında rituksimab ile uzun dönem tedavi edilen RA hastalarında hipogammaglobulinemi oluşumuna yönelik belirteçlerin tanımlanması amacıyla çok merkezli, gözlemsel bir çalışma yaptılar. Tekrarlanan periferik B-hücre tükenmesinin uzun süreli güvenliğini ele almak için ise takip süresince ciddi enfeksiyonlar gibi ciddi advers olayları değerlendirdiler.

Metotreksat Uzun Dönemde Koruyucu

Araştırmacılar, çalışmalarında her rituksimab infüzyonundan önce serum protein elektroforezi gerçekleştirdiler. Hipogamaglobulinemiyi toplam gammaglobulin <6 g/L ve ciddi hipogammaglobulinemiyi toplam gammaglobulin <4 g / L olarak tanımladılar. Primer sonuç hipogammaglobulineminin takip süresi içinde ortaya çıkmasıydı. Çalışmaya 134 hasta dahil ettiler ve 79,5 ± 24,6 ay boyunca hastaları takip ettiler. Hipogamaglobulinemi, takip süresince 23 hastada (100 hasta-yılı başına 2,7 olay) meydana geldi. Hipogammaglobulineminin gelişmesi için geçen ortalama süre 64 ± 23 aydı. Hipogammaglobulinemi gelişen hastalarda ciddi enfeksiyonlar görülme olasılığı % 26,1’e % 6,3 olmak üzere daha yüksekti. Çok değişkenli Cox analizi, başlangıçta <8 g / L gammaglobulin seviyelerini hipogammaglobulineminin bağımsız bir belirleyicisi olarak, saptadı. Eş zamanlı metotreksat alımı ise azalmış hipogammaglobulinemi oluşum riskinin bir belirleyicisiydi.

Araştırmacılar, başlangıçta 8 g/L'nin altındaki gammaglobulin seviyelerinin, daha sonraki hipogamaglobulinemiyi geliştirmek için güçlü bir bağımsız risk faktörü olduğunu, buna karşılık metotreksat tedavisinin, rituksimab ile uzun süreli tedavi edilen RA hastalarında koruyucu bir faktör olduğu bulduklarını belirttiler.